Waarom leggen we de lat zo hoog?

moeder handen in het haar

Ik vraag me weleens af waarom wij het allemaal zo moeilijk maken voor onszelf. Dit opvoeden en moeder zijn, we doen alsof het ontzettend ingewikkeld is.

Het is alweer bijna 10 jaar geleden dat ik voor het eerst moeder werd. Ik had een beeld van het moederschap en de opvoeding die ik geven zou. Ik las de bladen vol met adviezen, ik las zelfs boeken met tips en tricks. En hé, ik had een pedagogische studie gevolgd, hier had ik verstand van mensen! Uiteraard was ik ervan overtuigd dat ik de opvoeding helemaal zou nailen en ik zou het zéker anders doen dan hoe ik het bij velen om mij heen zag. Ik ben consequent, liefdevol, waakzaam voor de gevoelens van mijn kind en ik zou een veilige weg wijzen die mijn kind uiteraard zou volgen. 

Dus, wat zou er mis kunnen gaan?

Buiten het feit dat deze manier van opvoeden voor kinderen helemaal niet lekker uitwerkt, maar je er juist kopieerende en onzekere kinderen mee kweekt, is het voor een moeder ook niet te doen zonder volslagen krankzinnig te worden. Het gevoel van falen wordt alleen maar groter en groter en je voelt je de meest mislukte moeder ever.

En waarom? Omdat we zelf de lat zo hoog leggen.

We maken het onszelf zo moeilijk doordat we liever de adviezen van ‘experts’ opvolgen, dan dat we ons eigen gevoel volgen.

Soms zou ik weleens terug willen in de tijd en die moeder in wording, mezelf dus, een klap in d’r gezicht geven. Hallo arrogante jij, wakker worden! Je hebt een kind gebaard, geen programmeerbare pop.

De teleurstelling was zo groot toen mijn baby ook gewoon de boel bij elkaar krijste. De teleurstelling was zo groot toen mijn kind ook gewoon languit op de supermarktvloer neerstreek. De teleurstelling was zó groot toen ik mezelf ook liet gaan en stond te blèren tegen een tweejarige. Hoe kon dit nou gebeuren? Ik wees toch een veilige weg, waarom volgde ze deze niet? Ik was toch liefdevol en waakzaam voor de gevoelens van mijn kind, waarom stond ik te tetteren?

Door kinderen leer je jezelf écht kennen, een kant van jezelf waarvan je niet wist dat die er zat. Kinderen laten je zien wat er werkelijk belangrijk is. Kinderen leren je loslaten en vasthouden waar nodig. Door kinderen weet je dat het leven niet maakbaar is. Kinderen laten je zien hoe simpel het eigenlijk kan zijn.

Kinderen, de grootste leerschool die er is.

Afbeelding: Shutterstock

Previous ArticleNext Article