Vandaag start het College voor de Rechten van de Mens met een landelijke oproep aan zwangere vrouwen om discriminatie op en rond de werkvloer te melden. Zwangerschapsdiscriminatie is vaak aan de orde en in het bijzonder op het werk, zo stelt het College.
Zelf heb ik hier nooit mee te maken gehad. Sterker nog, ik had er nog nooit zo over nagedacht. En dat terwijl ik drie keer zwanger ben geweest toen ik voor een werkgever werkte. Maar de feiten liegen er niet om. Lees meer
De komende zes weken hebben mijn kleintjes weer zomervakantie. En terwijl zij vakantie hebben, is het voor mij zes weken extra hard aanpoten. Want in plaats van één peutertje de dag door loodsen, heb ik nu ook nog een groot kind met veel volume uit haar mond en een kleuter, wat op zich al genoeg zegt, die de hele dag om mij heen hangen.
En ook al is dat best weleens zwaar en ja, ondanks de kleintjes om je heen ook best eenzaam, toch vind ik het heerlijk. Ik houd ervan. Het is het mooiste werk en resultaat wat er ooit uit mijn ‘handen’ is voortgekomen.
En toch heb ik de onpopulaire mening: thuisblijfmoeder zijn is géén baan.
Ik zou namelijk op staande voet ontslagen worden.
Natuurlijk begrijp ik dat een thuisblijfmoeder graag wil horen dat wat ze aan het doen is onder het kopje ‘hard werken’ of ‘waardevol werk’ valt. Het is natuurlijk niet voor niets dat thuisblijfmoeders constant het gevoel hebben zich te moeten verdedigen en zich te verantwoorden. Waarom hebben ze de keuze gemaakt om thuis te blijven bij de kinderen en niet aan het werk te gaan en een bijdrage te leveren aan de maatschappij? Logisch dat thuisblijfmoeders gaan roepen: dit is ook een baan!
En ja, het moederschap is hard werken, maar een tent opzetten om vakantie te kunnen vieren is ook behoorlijk hard werken. Noem ik dat ook een baan? En ook al zijn er veel arbeidsintensieve taken die het moederschap met zich meebrengt – huishouden, schoonmaken, koken – het zijn taken die elke ouder, dus ook een werkende ouder, moet volbrengen (of tegen betaling laat volbrengen).
Nee, zoals ik al zei, als thuisblijfmoeder een beroep zou zijn, zou ik op op staande voet ontslagen worden. Ten eerste, ik voldoe nooit aan de eisen van mijn veeleisende baasjes, om nog maar te zwijgen over de veeleisende maatschappij die zeer hoge verwachtingen heeft van het moederschap.
Daarbij, welke werknemer kan er tijdens een zware dag om 16.00 besluiten dat het tijd voor een wijntje is? En welke werknemer kan tijdens de drukste weken van het jaar (schoolvakanties) besluiten om ’s morgens vroeg de tv aan te zetten voor haar baasjes en zelf nog even verder te dutten? En welke werknemer kan er beslissen dat het vandaag niet haar dag is en vervolgens de boel de boel laten? Welke werknemer kan er tijdens een hittegolf te pas en te onpas in een badje duiken? Welke werknemer gaat er tijdens werktijd op vakantie?
En welke werknemer zou er zoveel werk verrichten voor helemaal niets, nada, noppes euro’s?
Een thuisblijfmoeder kiest ervoor om thuis te blijven bij haar kleintjes. Het is tijdrovend, soms geestdodend en gekmakend. Noem het een zegen of een voorrecht, maar bovenal een keuze. Een keuze waar iemand anders niet de rekening voor hoeft te betalen.
Afbeelding: Shutterstock
Er wordt een hoop gezeurd en geklaagd over en door werkende moeders. Hoe zwaar het allemaal is om de hele dag te werken en dat je er toch zelf voor kiest of soms geen keuze hebt, maar niet zo zeuren moet. Jaja, we weten het wel. Maar vandaag, terwijl ik naar het zonnetje met mijn cappuccino, achter het raam naar buiten zit te kijken, vandaag vertel ik je over het mooie ervan. Het mooie van een werkende moeder zijn.
Want als je werkende moeder bent en je kleintje onverwachts ziek wordt, dan voel je je oermoeder en probeert de gradatie van de ziekte te beoordelen. Aan de hand daarvan ga je jezelf in allerlei bochten wringen om iemand (opa’s en oma’s) vragen om je eigen zieke kleintje te verzorgen. Of je vraagt gewoon een verlofdag aan.
Je zorgt als werkende moeder voor het inkomen of een goede aanvulling daarop. Dat betekent dat je soms ingewikkelde, maar vooral ook hele leuke en gezellige gesprekken op je werk hebt. Bovendien is het ook goed voor je sociale leven.
Als alle kleintjes op school zitten, kun je met een gerust hart denken dat ze leerzaam goed bezig zijn, er goede opvang is en lekker aan het spelen zijn met vriendjes en vriendinnetjes. Het scheelt ook veel geld voor de opvang ten opzichte van het eerdere kinderdagverblijf. Yeah!
Als de zon schijnt, zoals vandaag, kan je bedenken terwijl je naar buiten kijkt met je kopje cappuccino, dat je kleintje, terwijl hij op school zit, thuis of bij de opvang, heerlijk aan het (buiten)spelen is. Overigens is naschoolse opvang een goede gelegenheid voor het spelen met vriendjes en vriendinnetjes zonder dat je eigen huis een kolere zooi wordt.
Ik moet er overigens niet aan denken, de hele dag in een joggingbroek te lopen.
Soms is een wandelingetje naar een andere afdeling of kantoor ook leuk voor de broodnodige social talk. En met heel lekker weer ga ik een kleine wandeling maken met leuke collega’s tijdens de lunchpauze. Lekker op eigen niveau.
Als het schoolvakantie is, heb ik ook vakantie, althans dat is hoogstens maar voor een paar weken. In de praktijk is dat één week of misschien wel twee. Maar het idee van 12 weken vakantie in het jaar klinkt mooi toch? Heerlijk voor die kids om bij te komen. Ik geniet van mijn vrije dagen met mijn kids, extra quality time.
En weet je hoe leuk en bijzonder het is als je één of twee keer per week je kleintje van school mag halen? Dat gevoel als het meest blije kindje uit de klas bijna uit de rij rent omdat de werkende mama het kleintje komt ophalen.
Maar het allermooiste aan een werkende moeder zijn, is dat je altijd, 24/7, en tot in den treuren aan toe, er bent voor je kleintjes. Dat is toch best een voorrecht. Want indien nodig en bij nood, sta ik met 10 minuten bij mijn kroost.
Dat lieve mensen en nog veel meer, is het mooie van een werkende moeder.
Ps. En nee dit is geen aanval op de thuisblijfmoeder, maar puur een gelukzalig momentje van een werkende moeder, uit het raam kijkend met haar cappuccino op kantoor.
Liefs, Diana
Afbeelding: Shutterstock
Showbizz is vaak hard werken en dat zal Lieke van Lexmond wel gevoeld hebben vandaag. Nog geen maand na de bevalling van haar zoontje Vik, had zij vandaag weer haar eerste draaidag. Maar ze gaat vanaf nu niet alleen naar haar werk, haar lieve schat Vik gaat gezellig mee.
Lieke is jurylid bij Everybody Dance Now.
Vik krijgt een eigen kleedkamer.
http://instagram.com/p/ufmwNevxeG/?modal=true