Co-sleeping

Co-sleeping, samen slapen, whatever… wat kan jou het schelen!

Mensen hebben een mening over co-sleeping, samen slapen, of whatever hoe je het noemen wil. Hier mijn ervaringen over dit onderwerp.

Om de één of andere reden moeten mensen altijd wat te zeggen hebben over een ander. Commentaar leveren op de opvoeding van een ander, bijvoorbeeld. Ik zal niet liegen, ik doe daar meestal onbewust en soms bewust aan mee. Maar als je dan zelf het een keer op je bordje krijgt, realiseer je je hoe irritant het eigenlijk is.

Gij zult niet samen slapen

Als ik bijvoorbeeld vertel dat tot voor kort (lees tot voor heel kort en soms nog steeds) al onze kleintjes ’s nachts bij ons in bed kruipen, kropen! Die fronsende, verbazingwekkende, afkeurende blikken… Alsof ik één van de 10 geboden verbroken heb. ‘Gij zult niet samen slapen met uw kleintjes’. Ik ben vrij christelijk opgevoed en ik ben er ook vrij zeker van dat dit gebod niet op één van de twee stenen tafelen beschreven stond. 

Fijn, ik bega, beging geen zonde.

Minachtende en verbaasde blikken

En wat de oordelende, minachtende en verbaasde blikken betreft, what the heck? Denk je dat ik er buitenaardse rottende monstertjes mee kweek? Heb jij er last van als mijn kleintjes bij mij in bed slapen, sliepen? Wij kregen er overigens wel last van, aangezien die rottende monstertjes alle drie gemiddeld een meter lang zijn. En omdat onze nachtrust er elke nacht kwalitatief flink op achteruit ging, was het hoog tijd om daar verandering in te brengen.

Co-sleeping (go sleeping!)

En nu als, áls de kleintjes een hele nacht doorslapen in hun eigen bedje is het inderdaad alsof ik de hele nacht in een coma heb gelegen. De tijd lijkt ook veel sneller te gaan. Je gaat slapen en je wordt weer wakker. In plaats van je gaat slapen, je wordt wakker van kind 1 dat bij je wil liggen. Je valt in lichte slaap en je vangt een hand op met je neus. Je valt in slaap en wordt half wakker van kind 2 die boven op je voeten kruipt. Je valt in slaap en kind 3 duwt je als ware opzij omdat je in de weg ligt. Je valt in slaap maar durft niet meer te bewegen. Je wordt half wakker van warme voetjes in je rug. Je negeert het wakker worden én het kietelen onder je voet. Je wordt wakker en denkt, het wordt een laaaaaange dag…

Nee, ik zal het niet ontkennen, ik slaap beter zonder de kleintjes in mijn bed. Nu je zin?

Maar God, wat mis ik soms die plakkerige voetjes, warme adempjes en kriebelende haartjes in mijn rug en gezicht bij het wakker worden. En wat mis ik die warme armpjes zomaar opeens midden in de nacht om mijn nek. En wat baal ik als ik mijn bed uit moet als één van de kleintjes in hun eigen bed een nachtmerrie heeft.

Ja mijn kleintjes worden groot en blijkbaar hoort ook dit bij het loslaten. Maar geen moment dat ik  spijt heb gehad van de nachten dat ik mijn kleintjes in mijn bed liet.

co-sleeping

Tips voor een goede nachtrust

Iedere ouder heeft er weleens mee te dealen, correctie bijna iedere ouder heeft er weleens mee te dealen. Een slechte nachtrust. Bij sommige gebeurt het sporadisch, bij andere gebeurt het iedere freaking nacht dat de kleintjes wakker worden, uit bed komen, of erger nog, net zo lang MAMA schreeuwen totdat je het niet meer aan kunt horen.

Voor die ouders heb ik een paar tips ‘voor een goede nachtrust’.

  • Co-sleeping is No-sleeping? Dat klopt, tenzij je de kunst hebt geperfectioneerd om in een bed van 90 cm breed comfortabel te slapen met een peutervoet in je nek. Geloof het of niet, soms is dit nog steeds de beste optie. Wie had dat gedacht?

  • De burpy challenge. Het is simpel: Doe zoveel mogelijk burpees totdat je in een semi-comateuze staat belandt. Het goede nieuws is dat je misschien zo uitgeput raakt dat je het nachtelijke circus niet eens meer hoort.

  • Word een nachtloper. Ga voor het slapengaan hardlopen tot je erbij neervalt. Letterlijk. De kans bestaat dat je zo moe bent dat je in slaap valt voordat je hoofd het kussen raakt. Of je wordt midden in de nacht wakker met kramp, maar dat is een zorg voor later.

  • Wijn voor het slapengaan. Eén glaasje kan wonderen doen, twee glaasjes en je voelt je al wat zweveriger. Maar let op, meer dan dat en je bent vaker in de badkamer dan in bed. En laten we wel wezen, niemand wil wakker worden met een wijnkater terwijl een peuter op je hoofd trommelt alsof het een drumstel is.

  • Neem geen kinderen. Klinkt als een solide plan, nietwaar? Maar voor velen van ons komt dit advies net iets te laat. En eerlijk is eerlijk, ondanks de slaapgebrek, zou je ze voor geen goud willen missen… toch?

  • Stuur ze uit logeren. Zo vaak als je kunt. Dit is de heilige graal van ouderlijke rust. Jouw huis, jouw regels, jouw glorieuze nachtrust. Pak die kans met beide handen aan!

Verder heb ik nog de powernap-tips voor je zodat je overdag wat gemiste slaapuurtjes in kunt halen en bedenk ten alle tijden ‘het is een fase’, want er komt een dag dat je bed weer helemaal, de hele nacht, ongestoord voor jou alleen is… Sterkte daar!

 Afbeelding: Shutterstock