Mensen zonder kinderen

Ik vraag me weleens af wat mensen zonder kinderen nou precies over ons ‘ouders’ denken. Vragen ze zich af of er werkelijk geen leven meer na een baby is? Waarom de kinderen toch altijd op de eerste plaats komen? Waarom er alleen nog maar gesprekken gevoerd kunnen worden over de kinderen? En waarom er geen spontane avondjes meer zijn?

Ik weet nog wel wat ik dacht toen ik geen kinderen had. Ik dacht vooral, ik ga alles anders doen… *Proest*. Ik zou mezelf niet verliezen in het ouderschap. Mijn kind neemt mijn leven niet over, mijn kind voegt leven toe.  Lees meer

Alles op zijn tijd

column Jo

Als de zon scheen was het altijd mistig. De opmerking dat ik mijn ramen een keer moest zemen kon ik inmiddels irritatieloos beantwoorden. Na 35 jaar had de dubbele beglazing van mijn 5 meter brede woonkamerraam het begeven. De winst van Eneco was grotendeels aan mij toe te schrijven.  Lees meer

Het komt wel goed

moeder is moe

Afbeelding: Shutterstock

Hi! Ja jij, in je oversized shirt en je verschrikkelijk lelijke joggingbroek. Met je rommelige knot en vieze kindersnoet mouwen. Is dat pindakaas of… Nee, je hoeft het niet weten, het interesseert je geeneens.

Ik zie je. Ik voel je! Ik zat daar ook. Het gevoel alsof je verdrinkt in het moederschap. Je spendeert zoveel energie aan het verzorgen van anderen, dat je je laatste restje energie niet ook nog aan jezelf besteden wil. Je wil gewoon even niks. De inspanning van de gedachte alleen al, is genoeg om nog even te blijven zitten.

Ondertussen denk je bij jezelf, wat stel ik me nou aan? Vooruit met de geit. Ik ben een moeder, ik ben een vrouw. Ik heb taken te vervullen.

Maar hetzelfde moment puf je het weer uit. Voel je je totaal onaantrekkelijk en je maakt jezelf wijs dat de man je ook niet meer ziet zitten. Stiekem vind je dat eigenlijk helemaal niet erg. Want eerlijk? Aan het einde van de dag heb je geen trek in nog meer ‘geknuffel’, je wil gewoon alleen nog maar slapen.  Lees meer