Ik ben een thuisblijfmoeder. Of zoiets. Sommige noemen het een thuiswerkende moeder, aangezien ik niet alleen maar moeder kan zijn en ik er allerlei dingen bij moet doen. Zoals schrijven enzo. Maar op de eerste plaats komen de kleintjes, dus misschien ben ik dan toch gewoon thuisblijfmoeder.
Thuisblijfmoeder zijn is best zwaar. Soms. Überhaupt moeder zijn is zwaar. Soms. En daarom kan het geen kwaad om jezelf af en toe een leugentje om eigen bestwil te vertellen. Want als we dat niet doen, dan grijpen we waarschijnlijk om 10.00 ’s morgens al naar de fles (en nee, niet de appelsap fles) en leggen we onszelf in een foetushouding terug in bed.
En daar wordt niemand beter van. Dus dat doen we niet.
We pakken onszelf bij elkaar, we vermannen ons (belachelijke uitdrukking zeg, ik hoor liever ‘we vervrouwen ons’) en we liegen tegen onszelf de hele dag bij elkaar om het een beetje dragelijk te maken. Lees meer