Heb je altijd al willen weten hoe het is om een vierde baby te krijgen? Jim Gaffigan een Amerikaanse stand-upkomiek vertelt je hoe dat gaat. Het is in ieder geval een mooie opvolger op ‘Moeder van drie’
En voor de ouders van vier, herkenbaar?
https://www.youtube.com/watch?v=GEbZrY0G9PI
Er is weer een onderzoek geweest. Leuk, ik ben gek op percentages, cijfertjes en uitkomsten. Waar val ik onder? De grote massa of ben ik zo een konijn die de snelweg over rent?
Dit keer komt het onderzoek van Ouders van Nu, uitgevoerd door The Choice onder een groep van ruim 1100 respondenten, ouders met kinderen van 1 tot en met 16 jaar.
Het eerste opmerkelijke wat ik lees is Het leven met kinderen brengt structuur en dat biedt vrijwel elke ouder (96%) rust. Vooral dat laatste. Ik heb geen moment meer rust sinds ik kinderen heb.
Om de, wil een deel van de ouders (31%) het kind (meer) eigen verantwoordelijkheid geven. Ja dat snap ik, het is inderdaad heel makkelijk om te zeggen dat het hún verantwoording is. Wil je de hele dag tv kijken? Prima, het is jouw verantwoording. Wil je de hele snoeppot leegeten? Prima, jouw verantwoording. Maar ook consequenter zijn in ‘nee is nee’ (33%) moet de opvoeding versimpelen. Consequent zijn simpel? I wish!
Niet dat ouders zichzelf nu te makkelijk vinden, voor streng zijn geeft de Nederlandse ouder zichzelf met 6,6 een dikke voldoende, net iets hoger dan het cijfer voor de striktheid van de partner (6,5).
Gezelligheid aan tafel belangrijker dan het bordje leeg eten. Zeker weten! Soms moet ik al blij zijn dat er überhaupt wat in gaat. Ik vind het wel fijn als ze van alles wat zouden proeven.
Bij 68% nemen sociale contacten drastisch af. Drastisch vind ik een groot woord, maar de prioriteiten komen ergens anders. En dan komen we dus bij de 93% waar de kinderen met stipt op één staan op het prioriteitenlijstje. Hier staan ze zeker weten bovenaan.
90% probeert de richtlijnen van de schijf van vijf te volgen. Ik heb werkelijk geen idee wat er op de ‘schijf van vijf’ allemaal staat. Ze krijgen hier gewoon ontbijt, lunch en avondeten. Een tussendoortje en fruit. Melk moeten ze niet, maar daar heb ik me werkelijk nog nooit druk om gemaakt. De één drinkt hier water en thee de ander limonade. Zolang ze maar niet uitdrogen en van mijn wijnrek afblijven, vind ik het prima.
En dan hebben we nog die wisselende berichtgevingen over wat wel en niet goed is voor de gezondheid van je kleintjes. De ene keer is het het beste om de eerste 6 maanden exclusief borstvoeding te geven, de volgende keer is het beste om met 4 maanden een broccoli naar binnen te schuiven. Maar liefst 36% wordt daar onzeker van. Hoe je het ook went of keert, perfect doe je het nooit. En of je nou bij de grote massa hoort, of dat gekke konijntje bent, zolang je maar het beste voor je kleintje wilt en doet, dan doe je het goed genoeg!
De scholen zijn weer begonnen. Althans, in onze regio. Daarmee zijn wij de eerste van het land en ik moet weer even wennen aan wat er allemaal van mij verwacht wordt. Want ook al ben ik een ‘stay at home mommy’, ik ben ook een behoorlijke amateurmoeder. Dat werd me weer even duidelijk gemaakt toen ik afgelopen maandag allemaal foto’s van schattige kindjes in de schoolbanken op Facebook en Twitter voorbij zag komen. ‘Oh, wat leuk!’, dacht ik nog bij het zien van de eerste foto’s, maar toen ik een hele rij met lachende bekkies had aanschouwd, begon ik toch een beetje aan mezelf te twijfelen. Tjonge, ik had ook wel even een fotootje kunnen maken van mijn schoolmeisje op haar eerste dag in groep 3…
En vanaf het moment dat je kind (weer) naar school gaat, wordt ook je mailbox volgespamd met nieuwsbrieven en mailtjes over informatieavonden, sportclubjes en uiteraard de ouderbijdrage.
Kortom, back to school is een hele happening en de familie Holderness heeft daar een hilarische rap over gemaakt. Een ode voor alle ouders, leerlingen en leraren.
We kennen inmiddels allemaal de term #nachtouders. Met kleine kinderen behoren gebroken nachten en chronisch slaapgebrek bij de dagelijkse gang van zaken. Maar volgens onderzoekers van de Universiteit van Tel Aviv is daar een oplossing voor! En deze oplossing is nog heel simpel ook: niet meer slapen!
De onderzoekers ontdekten dat een nachtrust die telkens onderbroken wordt, dezelfde verwarring, depressie en vermoeidheid veroorzaakt als bij ernstig slaaptekort. Wat simpelweg betekent dat ouders met kleine kinderen net zo goed niet onder de wol kunnen kruipen, want of ze nou zeven uur slapen of helemaal niet: ze worden even beroerd wakker.
Een nachtje doorrijden naar Zuid Frankrijk is dankzij dit onderzoek dus ook geen enkel probleem meer. De tent opzetten met slaapgebrek blijft beroerd, met of zonder slaap.