Soms word ik zo moe van die eeuwige discussies die ik met mijn kinderen voer. Of wanneer ik weer een boze blik toegeworpen krijg, omdat ik écht iets zo vreselijks stoms gezegd heb. Sommige moeders zeggen weleens, ‘mijn dochter is mijn beste vriendin’. Ik snap dat nooit zo. Hoe kan dat nou?
Begrijp me niet verkeerd, ik vind mijn kinderen leuk, lief, grappig en zeer goed gezelschap. Op zijn tijd. Maar mijn vrienden zijn het zeker niet. Want op z’n tijd zeg en doe ik dingen waar ze het totaal niet mee eens zijn.
Oh wacht! Opvoeden noemen ze dat…