Borstvoeding, verschonen of je kind een kusje geven in het openbaar. Wat kan wel, wat kan niet?
Vandaag zie ik bij de Telegraaf een bericht voorbij komen over verschonen in het openbaar. Een dame, die ook moeder is, schrijft een brief met haar beklag over een andere moeder die haar baby in een propvolle trein aan het verschonen is. In deze brief is het duidelijk dat ze het niet vindt kunnen dat de moeder haar baby ongegeneerd een luier verschoont. Zelf heb ik nooit in zo een situatie gezeten (bomvolle trein met poepluier) en bovendien, om een poepluier te kunnen verschonen heb ik ruimte, veel ruimte nodig.
Maar ik heb er nooit een punt van gemaakt om in het openbaar op te treden (borstvoeding geven). Uiteraard probeerde ik het voeden altijd subtiel te doen. Hoewel het de eerste paar keren behoorlijk klungelig ging, heb ik nooit allebei mijn tieten vol op tafel gegooid. En ik dacht altijd maar, wat hebben jullie nou liever? Een voedende moeder of een krijsend kind?
We weten het al langer, iedereen is anders. De één doet het zus, de ander doet het zo. Het blijft een eeuwige en nutteloze discussie.