Van jongs af aan vind ik dit toch zo’n stemmige en leuke traditie. De voortuintjes en carports worden er speciaal voor aangekleed. Je ziet pompoenen gevuld met waxinelichtjes, mensen plaatsen opeens leuke tafeltjes of sinaasappelkistjes gevuld met allerlei herfst versieringen. Echt de anders zo saaie straat ziet er opeens zo gezellig uit. Vroeger had je bij mij in de buurt 2 soorten mensen: diegenen die vertederd naar dat kleine, zingende grut keken en ze met liefde beloonden voor hun gezang en diegenen, die angstvallig alle lichten uitdeden en zich achter de bank verstopten… wij zijn er niet hoor! Yeah right!! Kids zijn dan wel klein, maar allerminst achterlijk. ☺ Die mensen waren dan ook het hele volgende jaar de sjaak als we bommetjes smurfensnot gooiden vanuit ons slaapkamerraam…En dan snel wegduiken, en nu zijn wij er even niet!!
Noem me sentimenteel, maar ik houd van tradities! Het geeft dat saaie najaar weer een beetje levendigheid en die grauwe, donkere straat weer een beetje kleur. Mijn kleintjes zijn inmiddels zo groot, dat ze van mij niet meer mogen langs de deur mogen lopen met Sint maarten, want pubers aan de deur vind ik echt niet kunnen. Nee, het is echt leuk met die kleintjes en zeker als ze zelf een mooie lampion hebben geknutseld en ook een ander liedje ten gehore brengen dan de bekende knallers als ‘Sint Maarten Sint Maarten de koeien hebben staarten’.. En dan die glunderende ouders die erachter staan, echt avondvullend vermaak! Lees meer