Uit Mell’s Kitchen: Rúst in de tent!

Van de week was het bij ons best een beetje hectisch! We hadden vrienden uit Israel bij ons te logeren en dat was echt beregezellig, maar ook vermoeiend.. En ik weet dat ligt echt aan mij! Want ik kreeg echt wel hulp aangeboden: “Mel zal ik even stofzuigen?” en “Mel zal ik dat broodje even smeren?”, maar ik heb de vervelende gewoonte alles ‘zelluf’ te willen doen. Ik ben net een drammerige peuter als het aankomt op huishoudelijke klusjes. Daarnaast ben ik nogal veeleisend en doet niemand het zo goed als ik (wat natuurlijk waanzin is maarja iedere gek heeft een gebrek)  Daar komt bij dat ik vind dat gasten ook echt gasten mogen zijn, dus welkom, liefst in een schoon huis met een goedgevulde koelkast en niet de verplichting ook maar iets te doen. Ik zou het echt goed doen als homeplanner denk ik. Geef mij maar alle huishoudelijke klusjes en de indeling van de diverse kasten reorganiseren, echt ik kan het!

Lees meer

Uit Mell’s Kitchen: Goede voornemens en complete waanzin

Zo rond deze tijd maken veel mensen de balans op van het afgelopen jaar en velen komen tot de conclusie dat ze zich eind december eerder een rollade voelen dan een after Christmas Victoria’s Secret Angel… Is dat gek? Nee hoor! Laten we gewoon heel eerlijk zijn, hoe kom je in godsnaam de feestdagen door op een watercracker en groene thee? Ikzelf vind de feestdagen zo vreselijk, dat ik voldoende rode wijn op voorraad heb om in een prettige roes te komen om zo enigszins vrolijk de kerst en oud en nieuw door kan komen. Oh en nog een bekentenis op tweede kerstdag at ik uit pure luiheid en gemakzucht als ontbijt een stuk van de overgebleven kersttaart! Kortom ook bij mij is 1 kg ‘kerstschade’, maar ik heb ervan genoten!!!! En het roer is alweer om, dus voor mij weer het havermout ontbijtje, de volkoren boterhammen, zuivel, het magere broodbeleg, fruit, veel groenten, vlees en vis, vezels en water..ik weet het klinkt niet sexy, maar op die wijze en met een beetje sporten is die kg zó weer weg en hoef ik me niet in enge buikbanden te proppen. 

Van afslankpleisters, tot afslankringen voor om je tenen, tot buikbanden die spontaan het leven uit je wegzuigen, tot Detox kuren tot zonnebanken die gelijk het vet wegsmelten… De lijst onzinmiddelen om zogenaamd af te vallen is oneindig! De laatste weken heb ik me echt kunnen vermaken door alle betaalde promotie op Facebook..Echt ik heb zitten schuddebuiken van het lachen om de gezondheidsclaims die er gedaan werden, die echt werkelijk nergens ooit wetenschappelijk onderbouwd worden..Deze artikelen horen wat mij betreft op 1 plek, in de prullenbak en/of het rijk der fabelen! Het is vooral de marketingmachine van grote bedrijven die het product een magisch tintje geven en je het gevoel geven, dat dit dé oplossing is!  Lees meer

Uit Mell’s kitchen: Kerststress

Ieder jaar weer neem ik me voor mij niet druk te maken of op te laten fokken door de verplichte feestdagen. Ieder jaar weer neem ik me voor om geen ruzie te maken in kansloze discussies die te maken hebben met het vluchtelingenbeleid, geven aan goede doelen of the gay pride. Ieder jaar neem ik me voor me niet te ergeren aan al dat snaai en vreetwerk, wat kennelijk ook bij kerst hoort. Ieder jaar neem ik me voor al weken van tevoren het meeste in huis te halen, zodat ik die achterlijk drukke supermarkt niet meer in hoef vanaf de 23.. En ieder jaar neem ik me voor dit jaar géééééén nieuw jurkje te kopen. Over kansloos gesproken! En ja hoor ieder jaar loopt het toch weer anders dan ik me had voorgenomen..

Vorig jaar vierden we kerst traditioneel, dat wil zeggen 1 dag bij schoonmamma en 1 dag bij mijn moeder. Onze vaders zijn helaas al jaren twinkelende sterretjes en lachen zich waarschijnlijk ieder jaar weer te pletter om alle hectiek en stress rondom kerst. Ik hoop dat ze er daarboven gezellig een extra glühwijntje op drinken en denken, nou die sores daar zijn we vanaf!

Soort van kerstkindje

Er komt nog bij dat manlief een soort van kerstkindje is, geboren op 24 december en dat heeft voor en nadelen. Zo wordt die kerst opeens uitgebreid van 2 naar 3 dagen, zodat ik op tweede kerstdag al op mijn tandvlees loop en er eigenlijk over denk om me ziek te melden en lekker in bed Nashville of Homeland kan kijken met een schaaltje lekkers en een drankje. Opstandige gedachten dus, die niet iedereen maar gelukkig mijn lieverds om me heen wel begrijpen.  Lees meer

Uit Mell’s kitchen: De kat op het spek binden

Je moet de kat niet op het spek binden, dat was een gevleugelde uitspraak van mijn moeder, gedurende mijn puberperiode. Daarmee bedoelde ze dus dat ze het niet nodig vond, dat er leeftijdsgenoten van het andere geslacht overnachtten. In die tijd hadden ze vast niet bedacht dat als er thuis niets gebeurde er uiteindelijk vast wel ergens anders iets gebeurde. Pubers zijn creatief en gaan uiteraard op enig moment experimenteren. Ik was er met alles nogal laat bij, dus dat spek bestond bij mij vooral uit lichamelijk overgewicht door alle glacékoeken in de schoolkantine, maar in geestelijk opzicht was ik nog een ei en nogal naïef. Nee er was niet veel actie in die slaapkamer te verwachten en dat logeren was ook echt logeren, niets meer en niets minder…

De kat op het spek binden, dat suggereert een bepaalde willoosheid of gebrek aan discipline en die herken ik niet bij mijzelf. Hoewel? In deze ‘feestmaand’ wordt mijn discipline wel erg op de proef gesteld. In iedere winkel staat er wel iets te snaaien en het marsepeinen varken is alom vertegenwoordigd. Voor mensen met een eetverslaving een ware plaag! Externe prikkels, dus prikkels van buitenaf zijn voor een bepaalde groep mensen met overgewicht inclusief kinderen van hele grote invloed. Met alle zintuigen kunnen we prikkels van eten of drinken tot ons nemen en zij beïnvloeden in grote mate ons koop- en eetgedrag! Vandaar dat je als je eenmaal bij de kassa aan komt toch nog even verleid wordt met een KitKat voor 50 cent. Men weet in de levensmiddelenbranche allang dat je 99 keer nee kan zeggen en dat je op enig moment (als je moe bent of je verveelt omdat je in een rij moet wachten) ook ja zal zeggen!  Lees meer

Pepernotencake: Wie zoet is krijgt lekkers

We gaan terug naar december 1972. Ik was 3 jaar toen voor mij het grote avontuur dat Sinterklaasfeest heet begon. Weken tevoren was de peuterspeelzaal Snuffie al versierd met nepcadeautjes, schoorstenen, zwarte pietjes en Sinterklaas met een gouden staf en een baard van watjes. De stemming zat er al goed in met pietengym, mooie verhalen en de geijkte sinterklaaskrakers. Toch was het ook best spannend voor deze 3 jarige. Vooral het idee dat je wel eens in de zak afgevoerd kon worden als je dat jaar iets ‘stouts’ gedaan had. Nu was ik niet bepaald een ‘stout’ kind, maar ieder kind doet wel eens iets ondeugends of niet? Gezien mijn eeuwige trek in lekkers heb ik vermoedelijk wel eens een koekje gejat uit de koekpot, als mijn moeder naar de voordeur liep om visite binnen te laten. Ook heb ik weleens spruitjes gedumpt in de grote kamerplant, sorry mam maar ik lustte ze echt niet en die plant heeft het toch lang volgehouden! Hoe dichter we bij 5 december kwamen hoe slechter ik er van sliep. Ieder kraakje in huis was een voetstap van zo’n pietje die me kwam halen, dat kon niet anders. Gelukkig bleek het de volgende ochtend best mee te vallen, want mijn schoen zat steevast weer vol met pepernoten en chocoladekikkers. Wat een opluchting!

Lees meer

Uit Mell’s kitchen: Sint Maarten

Van jongs af aan vind ik dit toch zo’n stemmige en leuke traditie. De voortuintjes en carports worden er speciaal voor aangekleed. Je ziet pompoenen gevuld met waxinelichtjes, mensen plaatsen opeens leuke tafeltjes of sinaasappelkistjes gevuld met allerlei herfst versieringen. Echt de anders zo saaie straat ziet er opeens zo gezellig uit. Vroeger had je bij mij in de buurt 2 soorten mensen: diegenen die vertederd naar dat kleine, zingende grut keken en ze met liefde beloonden voor hun gezang en diegenen, die angstvallig alle lichten uitdeden en zich achter de bank verstopten… wij zijn er niet hoor! Yeah right!! Kids zijn dan wel klein, maar allerminst achterlijk. ☺ Die mensen waren dan ook het hele volgende jaar de sjaak als we bommetjes smurfensnot gooiden vanuit ons slaapkamerraam…En dan snel wegduiken, en nu zijn wij er even niet!! 

Noem me sentimenteel, maar ik houd van tradities! Het geeft dat saaie najaar weer een beetje levendigheid en die grauwe, donkere straat weer een beetje kleur. Mijn  kleintjes zijn inmiddels zo groot, dat ze van mij niet meer mogen langs de deur mogen lopen met Sint maarten, want pubers aan de deur vind ik echt niet kunnen. Nee, het is echt leuk met die kleintjes en zeker als ze zelf een mooie lampion hebben geknutseld en ook een ander liedje ten gehore brengen dan de bekende knallers als ‘Sint Maarten Sint Maarten de koeien hebben staarten’.. En dan die glunderende ouders die erachter staan, echt avondvullend vermaak! Lees meer

Uit Mell’s kitchen: Draakjesvlees

Steeds vaker hoor ik de meest geweldige namen voor gerechten, die kinderen vaak niet zo graag lusten.. Pompoensoep wordt toversoep en spinazie stamppot met gehaktballetjes wordt een bordje spierballen. Als je zo’n gerecht dan ook nog een beetje opleukt met zelfgemaakte of gekochte croutons en een beetje geraspte kaas en ze mogen het eten met een lekkere soepstengel, tja dan gaat er ongemerkt toch weer een beetje groente in. Mijn methode toen ze nog klein waren, was alles stampen of pureren. Ze gruwelden hier zo van groenten, dat ik wel zorgde dat het niet als zodanig herkenbaar was, zoals veel extra groenten in de tomatensoep en worteltjes in de zoete smoothie. Lang leve de Kitchenaid en de staafmixer. ☺

De schijf van 5  schrijft ons 2 ons groenten en 2 stuks fruit voor, maar ja, wie lukt het om die best flinke hoeveelheid in zo’n klein lijfje te krijgen? Een leuke oplossing ligt in het verzinnen van gekke en grappige namen, het leuk aankleden, samen koken en pureren. Maak bijvoorbeeld van diverse groenten dunne reepjes en stop ze in een puntzak (A4’tje vouwen) alsof het frites zijn. Maak vervolgens een dipje van Griekse yoghurt en een handje rozijnen en gegarandeerd, ze eten het! Natuurlijk pakken ze dan die groente die ze wel lusten (vaak de wat meer neutrale en zoete groenten), maar hé, iets is beter dan niets! Of bak hartige poffertjes met geraspte courgette erdoor.

Vandaag kwam mijn dochter met een leuke naam voor mijn winterse suddervlees, dat ik nog steeds draadjesvlees noem, zoals mijn oma het noemde. Mijn ‘kleintje’ van 12 heeft de term draadjesvlees op de een of andere manier niet goed gehoord en noemt het dus stug ‘draakjesvlees’. Hilarisch! Nu is ze van jongs af aan al een klein draakje (en nu een puberdraakje), dus ja de naam klopt wel. ☺

En echt dit recept is zo lekker dat de kans groot is dat jouw kinderen het lekker opeten, met of zonder spruitjes, sperziebonen en dan misschien maar met stoofpeertjes en aardappelpuree.

Hier is het recept van het hier o zo geliefde ‘draakjesvlees’

Ingrediënten voor 4 personen:

draadjesvlees

– 600 gram sucadelappen of magere bieflappen

– Flinke klont margarine

– 1 ui

– 1 sneetje ontbijtkoek

– Eetlepel appelstroop

– Flinke scheut ketjap manis

– Flinke zwaai aan de pepermolen

– Snuf zout

– Paar blaadjes laurier

– Paar kruidnagels

– 1 blikje tomatenpuree

– Scheut rode wijn (alcohol verdampt, maar geeft wel een mooie volle smaak)

– 500 ml bouillon

Zet een grote braadpan op het vuur en doe de margarine (of olijfolie) erin. Als de boter gesmolten is/de olie goed heet is, braad je de sucadelappen aan beide kanten lekker aan. Daarna zet je het vuur op een laag pitje. Dan snijd je de ui in stukjes en doet deze bij het vlees. Roer het even door. Doe dan de tomatenpuree, rode wijn, bouillon, kruidnagels, laurier, appelstroop, ketjap manis, peper en zout erbij, even goed roeren. Breek de ontbijtkoek in kleine stukjes en doe deze erbij, weer even roeren. Het is de bedoeling dat het vlees onder de vloeistoffen blijft, het mag niet te droog worden!

Gaar het vlees in ongeveer 4 uur op een heel laag pitje en roer ieder half uur even door. Als het vlees draderig wordt en makkelijk uit elkaar valt is het klaar! Je hebt dan gelijk een heerlijke jus, die je ook makkelijk kunt bewaren voor bijvoorbeeld een stamppot andijvie!   

Dit vlees is heerlijk met appelmoes/stoofpeertjes, aardappelpuree en spruitjes of sperzieboontjes! Als jouw kleintje nog geniet van potjes, kun je het vlees, de aardappelpuree en de sperzieboontjes natuurlijk alsnog pureren eventueel met een beetje jus voor de smaak!

Eet smakelijk met jouw kleine of grotere draakjes ☺

Kookworkshop Vullen of Voeden met Wilfred en Lili Genee en PLUS

Vullen of Voeden? Dat was het thema van de geweldige kookworkshop georganiseerd door Plus (supermarkten) en Wilfred en Lili Genee. Deze partijen maken zich samen hard om mensen meer groenten en fruit te laten eten. Samen zijn zij een landelijke campagne gestart met allerlei soorten reclame en voorlichting op televisie, social media, met een landelijke wedstrijd voor de gezondste voetbalkantine en er komt een geweldig nieuw boek uit als opvolger van het al bestaande boek ‘Voeden of Vullen’. Dit boek ‘Wedden dat het lekker is?’ zal volgende week gelanceerd worden en wij hebben al een klein kijkje mogen nemen, het ziet er veelbelovend uit! Het boek staat vol met verhalen van profvoetballers, die een kijkje in hun keuken laten nemen en hun favoriete recept prijsgeven. Ook is er op de voorpagina ruimte om een leuke foto van jouw kleintje in te plakken!

Volgens Wilfred is er over veel verschillende voedingsgroepen is wel eens discussie geweest, zoals vetten, koolhydraten en toegevoegde suikers, maar 1 ding is zeker en bewezen: fruit en groenten zijn enorm belangrijk voor onze gezondheid en de meeste Nederlanders eten hier te weinig van! Wilfred en Lili zijn gepassioneerd bezig met gezond eten, omdat zij zich ongerust maken over het aanbod dat wij doorgaans onze kleintjes en onszelf voorschotelen. Het wordt weer tijd voor echte, natuurlijke voeding zonder allerlei toevoegingen. Hun missie is dat mensen zich meer bewust worden van wat ze eten en een balans weten te vinden tussen voeding (die jouw lijf ondersteunt) en vulling (die je verzadigt).

kookworkshop-plus

Monique (rechts op de foto) en ik zetten ons beste beentje voor op kookeiland 7 in de Kookfabriek in Amsterdam. Achtereenvolgens produceren wij als team broccolisoep met geitenkaas/melkschuim en een pizza met een bodem van havermout en moutmeel, tomatensaus, zelfgemaakte pesto en beleg naar keuze. Helaas wint onze pizza nipt niet de eerste plaats.. Gelukkig vond Wilfred onze pizza het lekkerst. ☺ Dat was toch een compliment!  We glommen ervan. ☺ resultaat-kookworkshop

Als afsluiter kregen we een door de chefkoks bereide soep van rode vruchten, met munt, amandelen en pure chocolade en die was mmmmmm..

Het was al met al een erg gezellige middag en vanavond staat hier de pasta bolognese op het menu, uit het nieuwe boek ‘Wedden dat het lekker is?’. Dit recept en alle ingrediënten kregen wij mee in de goodiebag. Dank jullie wel Plus en familie Genee en het personeel van de Kookfabriek Amsterdam voor een hele leerzame, gezellige en smakelijke workshop!

Een portie wilskracht – uit Mell’s Kitchen

Afgelopen vrijdag was het thema van mijn cursus gezond afvallen ‘wilskracht’. Soms zou je willen dat je dat speciale ingrediënt in een potje zou kunnen (ver)kopen. Wilskracht: iedereen heeft het, alleen de een wat meer dan de ander. Als je iets maar graag genoeg wilt en daar alle prioriteit aan geeft, dan kun je veel, veel meer dan je denkt! Maar er zit ook een limiet en houdbaarheidsdatum op. Mensen die al veel aan hun hoofd hebben stoppen daar zoveel energie in, dat ze hun eigen lichaam vaak verwaarlozen en zichzelf op de laatste plaats zetten. Moeders hebben hier nogal eens last van!

De afvalproducten vliegen weer over de toonbank na die heerlijke weken in een all inclusive vakantie of gewoon thuis teveel aan de bbq met toch iets teveel van alles! En te weinig van euh jeweetwel, het tegenovergestelde van niets doen… Maar alle poeders, pillen en shakes ten spijt, je verandert er wezenlijk niets mee, behalve dat je je nog minder bewust bent van gezonde voeding en je kop in het zand steekt. We weten allemaal heel goed waardoor we minder lekker in ons vel zitten, maar kunnen het vaak niet opbrengen de bekende knop om te zetten. Ooit hoop ik het eerste potje wilskracht te mogen maken en ik zou er echt niet genoeg van kunnen aanslepen, zoveel vraag is ernaar!

Kinderen hebben soms een enorme wilskracht. Daar kunnen wij als volwassenen nog een voorbeeld aan nemen. Bijvoorbeeld als ze persé dat speeltje willen hebben in de winkel. Of iets zeker NIET willen eten! Of als je een leuk setje kleding voor ze neerlegt en ze de hele kast leeggooien op zoek naar die ene in jouw ogen afzichtelijke combinatie. Ja, die kleintjes deinzen niet terug voor een flinke confrontatie om dat te krijgen wat ze willen.

Omdat kids nog alles aangereikt krijgen aan hulp en verzorging, hebben ze ook weinig ‘zorgen’ (uitzonderingen daargelaten) en zodoende alle energie om hun doelen te bereiken. Vooral moeders zijn zo goed in alle ballen hooghouden, dat ze soms vergeten ook een beetje lief voor zichzelf te zijn en dat lief zijn dan vaak vertalen in op de bank hangen met een toastje en een wijntje. (Ja, ik maak me hier ook weleens schuldig aan. Ik eet echt niet alleen maar snoeptomaatjes ☺) Beter ga je even een lekkere wandeling maken en een pot thee zetten en trakteer je jezelf op een leuk blad of boek of heerlijke douche of bad!

Energie, je kunt erop leeglopen, maar je ook weer opladen. Kijk naar je kleintje, die gaat echt even rusten als hij of zij het nodig heeft. En wat doen wij vaak? Wij jakkeren maar door! We nemen niet de tijd om te genieten van een maaltijd, het is vaak hap, slik, weg, want druk, druk, druk! De nieuwe trend is mindful eten, wat zoveel betekent als je bewust zijn van wat je eet! Dus niet op de bank hangen en naar the Voice kijken en onderhand een fles wijn, een zak chips en een pak toastjes met franse kaas wegtanken. Gedachteloos en zonder echte beleving!

Dus deze week een mindful recept vol gezonde ingrediënten voor jullie, waar je vooral rustig en vol aandacht van moet smullen! Eet smakelijk!

Mindfulle pizza (oftewel er is over nagedacht en hij is heerlijk, dus je kunt er heerlijk en rustig van smullen!)

Benodigdheden:

640_wrap-pizza---artikel

– tortillawraps, liefst volkoren

– pakje gezeefde tomaten

– alles wat je lekker vindt op een pizza, dus champignons, uien, paprika, courgette, tonijn, kipfilet, ananas, geraspte kaas (liefst 20+/30+), etc. Wees creatief!

– bolletje mozzarella in plakjes

– kruiden zoals oregano of basilicum

– zout en peper naar smaak

– scheutje olijfolie

Verwarm de oven voor op 180 graden en leg een vel bakpapier klaar. Leg hierop de tortillawraps, bedek deze met de gezeefde tomaten, de topping die je wilt, evt peper en zout en sluit af met een klein scheutje olijfolie. Laat de kleintjes hun eigen favoriete topping bedenken en hun eigen pizza maken! Doe de pizza in de oven en bak deze voor ongeveer 8 a 10 minuten. Maak ondertussen een lekkere frisse salade bijvoorbeeld van rucola, babyspinazie oid, tasty toms, uien, italiaanse kruiden, evt wat mozzarella, etc. Beetje olijfolie en balsamico azijn, evt geroosterde pijnboompitjes.

Buon Appetito!

Pin It

Uit Mell’s Kitchen “de traktatie”

Als jouw kindje jarig is, ben je er tegenwoordig niet met een simpel fruitspiesje of zakje chips. Nee, moeders zijn hele dagen bezig met het op maat knippen van figuurtjes van het favoriete striptekenfiguurtje van hun kroost… Avonden lang zijn ze al aan het speuren naar leuke recepten en knutseltips van supermamma’s die ware alleskunners zijn! Als je dacht dat mamma’s alleen maar kletsen en sherry drinken, dan heb je het bij het verkeerde eind. Dat was in de jaren 60 en 70 misschien zo toen DE TRAKTATIE nog niet een statussymbool was, maar gewoon een mooie meevaller op een saaie schooldag, maar nee nu is het anders!

Toen mijn kroost 2,5 was begon de feestvreugde al op de peuterspeelzaal. Ouders kwamen met complete cameracrew de ruimte binnen sluipen en het hele traktatieritueel werd zorgvuldig gefilmd en op de eerstvolgende familieverjaardag afgespeeld voor het hooggeëerd publiek. Keesje die zijn traktatie niet mocht omdat er gluten inzaten en daarom een dropje van de juf kreeg, werd angstvallig uit beeld gelaten..

Door die ervaring en het steeds erger wordende statusvertoon van sommige ouders werd iemand een pak slaag geven voor mij een steeds sterker wordend gevoel bij het evenement “trakteren”.

Weet je wat ik een traktatie vind? Dat een kind gewoon blij is! En dat je als moeder gewoon lekker nog even mag knuffelen met jouw kleintje, want op een dag kan dat zomaar voorbij zijn! Ik geef het toe ik heb weinig aandacht besteed aan het bedenken en/of maken van traktaties die hoge ogen gooiden, omdat ik het te druk had met voor mij échte leuke dingen zoals in de modder stampen, met mijn kleintje een potje judo doen of gewoon lekker de dag doornemen met een kopje thee en een kaakje. Superburgerlijk en truttig, het zal wél! Maar daar word ik nou happy van! Laten we eerlijk zijn, die traktatie is toch binnen een minuut op en er is altijd wel een nóg lekkerder of meer creatieve traktatie! Ik maakte ooit een leuke en eenvoudige traktatie, waarna ik nog voldoende tijd over had om samen verstoppertje te spelen, te springen op de bank (pappa was toch niet thuis) en een verhaaltje voor te lezen voor het slapen gaan. En deze was ondanks de eenvoud tóch een succes!

Hier is het! Hoe simpel kan het zijn? Een marshmellow tussen twee mini stroopwafeltjes..Ik geef toe niet de meest gezonde traktatie, maar ok!

Wil je  toch echt een gezonde traktatie, dan is de druifjesspies ook leuk!

Pin It