Borstvoeding en kloven

Het zal je niet ontgaan zijn, of misschien ook wel (logisch als het je geen bal interesseert) maar gisteren (ja overal is tegenwoordig een dag en als je geluk hebt een hele week voor) is de week van de borstvoeding van start gegaan. Voor sommige is borstvoeding een gevoelig onderwerp. En dan heb ik het niet over tepelkloven of stuwing die je zulke enorme dikke tieten geeft dat je denkt te ontploffen, maar over het feit dat het bij sommige simpelweg niet lukt of dat ze er überhaupt niet aan willen beginnen (wat ieders goed recht is natuurlijk).

Kloof tussen borstvoeding en kunstvoeding

Deze week is in het leven geroepen om de borstvoeding te promoten en het recht op borstvoeding te ondersteunen. Een heel goed initiatief natuurlijk, want goede en juiste informatie geven is belangrijk. Maar waar ik nou zo moe van word, ook al heb ik weinig meer met borstvoeding te maken sinds de man zijn rechten heeft terug geeist, is die eeuwige kloof tussen borstvoeding en kunstvoeding. Is het niet zo dat iedereen het beste wil voor zijn kindje? En als de tieten-moeders vinden dat dat de moedermelk is, prima! En als de flessen-moeders vinden dat dat de fles is, om bijvoorbeeld rust te krijgen voor zichzelf, ik noem maar een dwarsstraat, prima! Toch?

Ieder zijn eigen keus

Ik weet ook niet wat de oplossing voor deze kloof is. Ik gun iedereen het om borstvoeding te kunnen geven, omdat het heel mooi, intens en vooral heel handig kan zijn. Maar wat ik vind, kan een ander helemaal niet vinden. Diegene vindt het misschien ongemakkelijk, pijnlijk en super onhandig. En dan kom ik weer terug bij het feit dat iedereen anders is en het recht heeft om zijn eigen keuzes te maken zónder zich schuldig te voelen!