Uit Mell’s kitchen: Kerststress

Ieder jaar weer neem ik me voor mij niet druk te maken of op te laten fokken door de verplichte feestdagen. Ieder jaar weer neem ik me voor om geen ruzie te maken in kansloze discussies die te maken hebben met het vluchtelingenbeleid, geven aan goede doelen of the gay pride. Ieder jaar neem ik me voor me niet te ergeren aan al dat snaai en vreetwerk, wat kennelijk ook bij kerst hoort. Ieder jaar neem ik me voor al weken van tevoren het meeste in huis te halen, zodat ik die achterlijk drukke supermarkt niet meer in hoef vanaf de 23.. En ieder jaar neem ik me voor dit jaar géééééén nieuw jurkje te kopen. Over kansloos gesproken! En ja hoor ieder jaar loopt het toch weer anders dan ik me had voorgenomen..

Vorig jaar vierden we kerst traditioneel, dat wil zeggen 1 dag bij schoonmamma en 1 dag bij mijn moeder. Onze vaders zijn helaas al jaren twinkelende sterretjes en lachen zich waarschijnlijk ieder jaar weer te pletter om alle hectiek en stress rondom kerst. Ik hoop dat ze er daarboven gezellig een extra glühwijntje op drinken en denken, nou die sores daar zijn we vanaf!

Soort van kerstkindje

Er komt nog bij dat manlief een soort van kerstkindje is, geboren op 24 december en dat heeft voor en nadelen. Zo wordt die kerst opeens uitgebreid van 2 naar 3 dagen, zodat ik op tweede kerstdag al op mijn tandvlees loop en er eigenlijk over denk om me ziek te melden en lekker in bed Nashville of Homeland kan kijken met een schaaltje lekkers en een drankje. Opstandige gedachten dus, die niet iedereen maar gelukkig mijn lieverds om me heen wel begrijpen.  Lees meer