Mijn 7-jarige dochter houdt wel van de donkere dagen zo vlak voor kerstmis. Het gaat haar dan vooral om alle lichtjes, die natuurlijk bij deze donkere dagen horen. Rijden we ’s avonds in het donker naar huis, dan zakt ze onderuit in haar stoel met haar hoofd tegen het raam en staart naar alle mooi versierde huizen die voorbij komen. Regelmatig worden wij door haar geattendeerd op een huis met een mooi verlichte sneeuwpop, engel of kerstman in de tuin. Maar ook de huizen waarvan de eigenaar zich iets te veel heeft uitgeleefd op de kerstverlichting worden benoemd met een “dat zijn wel héél erg veel lichtjes hoor”.
