Kinderen moeten worden opgevoed en in het heetst van de strijd gaat dat weleens met vallen en opstaan. Neem het naarbedbrengritueel. Nog voordat het begint, voel je al dat het een strijd gaat worden. Een strijd waar je bij voorbaat al geen zin in hebt, want je weet dat het weer een verschrikkelijk lang uur gaat worden, waarin je continu aan het klagen en mopperen bent op je kinderen. ‘Ga nu je tanden poetsen!’ ‘Trek nou je pyjama even aan!’ ‘Als je nu niet luistert, ga ik ook niet voorlezen’. Mopper, mopper, klaag, klaag. En voor je het weet ben je je eigen gemopper helemaal zat, leg je je kind geïrriteerd op bed, zeg je welterusten en plof je met een schuldgevoel op de bank. Lees meer