Ik schreef al eens eerder (dat kun je hier lezen) over hoe verrassend veel Doutzen en ik met elkaar gemeen hebben. En al scrollend door mijn Instagram kom ik een foto tegen alsof ik naar mezelf kijk. Ik zie een grote oven (heb ik ook). Ik zie een gigantisch messenblok (bij mij hangen ze aan de muur, maar ik heb ook messen). En ik zie een vrouw met warrige haren die in haar japonnetje pannenkoekjes bakt voor haar gezinnetje (althans, daar ga ik vanuit). Oke, ik stond vanmorgen een keertje niet in mijn nachtjurkje, of eigenlijk in een knalroze ikea-huispak (hey what the heck, we slapen er in) pannenkoekjes te bakken, maar het had zomaar kunnen gebeuren.
Er is alleen wel een klein verschilletje lieve Doutzen, en dat wil ik je dan ook meteen als tipje meegeven. Pannenkoekjes kun je beter bakken in een pannenkoekenpan, je weet wel met zo een laag randje. Dan kun je ze beter opvangen. Maar verder, echt heerlijk om af en toe even in de spiegel te kunnen kijken. 😉