Een van de lastigste dingen van het koken is de boodschappen doen. Wat heb ik dáár een hekel aan! Het begint al bij het verzinnen van de maaltijd, wat zullen we vanavond weer eens eten? Vervolgd met het daadwerkelijk naar de supermarkt gaan.
Vroeger, toen deed ik even snel, na mijn werk, een boodschapje. Ik sjeesde door de supermarkt voor wat avondeten, een toetje en nog wat lekkers voor bij de film ‘s avonds. Maar als je kleintjes krijgt, dan gaat dat anders. Dan ga je niet meer even snel een boodschapje doen. Nee, dan wordt dat een hele uitdaging waar je steeds meer en meer tegenop gaat zien. Even een boodschapje doen is dan vergelijkbaar met twee uur sporten na zes weken vakantie waarin (veel) wijn en (veel) stokbrood gegeten werd.
Het begint al bij die kleine leuke boodschappenkarretjes. De eerste keer denk je nog ‘ach waarom niet?’, maar al snel kom je er achter ‘daarom niet’. Want binnen 2 minuten is het eerste boodschappenschap geruïneerd omdat je kleintje simpelweg geen controle over zijn eigen snelheid heeft. Vervolgens kom je er bij de kassa achter dat je kleintje van alles in zijn karretje gemikt heeft. Boodschappen die jij niet op je lijstje had staan.
Not so funny. Lees meer