Een bekentenis

Wij papa’s hebben wel eens geheimen voor onze vrouwen. Ik heb ook een geheim en het begint te knagen, liever heb ik het niet. Tot voor kort was het toch beter om het te bewaren, maar nu kan ik het veilig opbiechten.

Daar gaan we dan…

Lieve schat,

kun je je al die slapeloze nachten nog herinneren? Toen onze kinderen baby’s waren bedoel ik. Al die nachten dat ze om beurten huilend wakker werden. Vrouwen hebben daar een soort alarmpje voor. Zouden wij mannen nog dwars door het gehuil – soms harder dan een deathmetalconcert – heenslapen, worden jullie vrouwen bij het minste geringste snikje al wakker. Dat komt door het moederinstinct heb ik wel eens gehoord en vaders hebben dat nu eenmaal niet.

Lieve schat, ik ben je ontzettend dankbaar voor al die nachten dat jij, omdat ik niet wakker werd van hun gehuil, de kinderen getroost en gevoed hebt. Maar nu de kinderen niet meer elke nacht huilend wakker worden, moet ik je echt iets vertellen. Het zit me al een jaar of 5 dwars… Ik heb óók een moederinstinct. Ik werd, net als jij, wél meteen wakker van het gehuil. Ik deed alsof ik nog sliep. Ja, ik was gewoon te lui om op te staan!

Vergeef me deze leugen.

Liefs,

Je man.

Afbeelding: Shutterstock

Previous ArticleNext Article

4 Comments

  1. hahah, wat ontzettend leuk. Na zo’n mooie bekentenis kun je er in ieder geval niet boos om worden. Ik denk dat de meeste mannen hier last van hebben. Tenminste mijn man wel, al moet ik toegeven dat hij een vaste slaper is. Hij werd ( denk ik) echt niet wakker.

  2. Hahahaha ik geef manlief gewoon een beuk en mompel dat ik nu eens wil blijven liggen haha en daar haat hij dan weer met zijn goede gedrag.. Op naar onde kleine aap:-)