Zo aan het einde van dit jaar word je overal doodgegooid met jaaroverzichten en goede voornemens. Ik zal je die van mij besparen… laten we zeggen het was niet het beste jaar uit mijn leven, maar hey we leven nog! Nieuw jaar nieuwe obstakels uitdagingen!
Naast wat persoonlijke shit zijn er een aantal dingen die ik liever in 2018 achterlaat. Laten we beginnen met Facebook. Nu zijn Facebook en ondergetekende al in 2012 gescheiden van tafel en bed, want ondanks het opheffen van mijn account vrees ik dat mijn gegevens nog ergens liggen opgeslagen voor een commercieel experiment als ware het een verlate alimentatie dus echt scheiden doen we nooit vrees ik. 2018 was het jaar waarin Facebook genadeloos werd ontmaskerd. Vond ik destijds de ‘persoon X is ingecheckt bij locatie Y’ berichten al bloedirritant om over de gevulde borden foto’s maar te zwijgen, dat bleek niets bij het feit dat begin dit jaar werd onthuld dat Facebook gegevens van gebruikers had doorgespeeld naar het bedrijf Cambridge Analytica. Daarmee zou het onder meer de Amerikaanse presidentsverkiezingen hebben gesaboteerd. En laten we het nepnieuws niet vergeten dat eerder door Facebook werd verspreidt. Facebook als onbetrouwbare, manipulerende ex je zou voor minder al gaan scheiden (I did)….
Als we het toch over social media, fake en Facebook hebben een mooi bruggetje naar het volgende: de instaperfectie. Meestal betreft het foto’s met interieurs die zo uit de VT woonmagazine lijken te komen , liefdevolle relaties (hashtag #couplegoals) en kinderen die instant lief zijn en zo de catwalk op kunnen. Steeds minder zie je terror kindjes die boosaardig de lens in loensen, woonkamers die eruitzien alsof er een bom is ontploft (we hebben de speelgoed peuter/ kleuter variant en de kleding/tassen/eten puber versie en jawel ik heb ze beiden) en mama’s met pukkels en wallen met al een week niet gewassen haar lijdend aan postnatale dementie want slaaptekort. Voor de oplettende lezer: ik skip het onderwerp relatie, want al 7 jaar single dus weet niet meer wat realistisch is. Enfin, ik verban deze luchtbel graag naar 2018 en hoop op meer realiteit in 2019.
Iets minder wereldnieuws, maar ik wil ook graag weer de echte wenkbrauwen tot leven wekken. Jeweetwel, die streepjes boven je ogen waarmee je bent geboren. De ongetekende/niet geplakte/ongeverfde/ niet geëpileerde versie. Dat je met iemand praat en oprecht aan zijn fronsen kan zien wat de persoon bedoelt i.p.v. wenkies die onder wat voor omstandigheden dan ook perfect de wereld blijven domineren. Hoera voor de borstels of wat mij betreft de kaalgeplukte versie, maar potverdorie kunnen die snelwegen aub zo snel mogelijk van dat voorhoofd geveegd worden? We zien er tegenwoordig allemaal uit als Gargamel.
O, voordat ik u vermoei met mijn lap tekst (ik ben nogal langdradig I know) even iets over de droogte en dat ik graag wat meer regen (in de nacht!) wens voor 2019. Al is het alleen maar omdat ik schrok van de rekening van mijn waterleidingbedrijf. Maar jippie al mijn planten leven nog wel. Dus voor 2018 ga gerust in de boeken als het droogste jaar sinds weet ik veel, maar blijf met je handen van 2019 af. Dank namens mijn portemonnee.
Ik kan nog wat zegen over zwart-wit interieurs en jeans zonder knieën, maar ik weet zeker dat dit binnenkort ook eindig is en ik voel de aandacht verslappen. Wens ik je een mooi nieuw jaar. Nee, ik ga niet sarcastisch doen over de btw stijging en energie belasting. Slik. Maar wat vele malen belangrijker is gezondheid en geluk. En wat hoogtepunten. Persoonlijke ontwikkelingen en kansen. En heel veel licht en lucht. Liefde heel veel liefde. Gewoon korte blogs die makkelijk leesbaar zijn i.p.v. lappen tekst. Ik doe mijn best beloofd. Minder tijd op je telefoon. Meer in het NU i.p.v. fake en perfectie op dat beeldscherm meer imperfect en echt om je heen. Want aan alles zit een einddatum.
Afbeelding vuurwerk: Mircea Moira/shutterstock