Me-time!

Me-time. Het is nogal een heilig en misschien ook een beetje een hip woord in moederschapsland. We hebben het gewoon nodig om af en toe even te kunnen ontsnappen aan schreeuwerige en veeleisende kleine monstertjes. Je kan je die me-time op allerlei verschillende manieren toe eigenen. De één doet de wc-deur op slot als ze gaat poepen, heel verstandig overigens. De ander neemt een kop koffie of een glas wijn, omdat dat het enige is wat écht voor haar is en kleintjes niet mogen drinken. Voor weer een andere moeder is het die tien-minuten-time-out waarin haar kleintje op de trap zit. Eigenlijk is het een time-in voor moeder, om even verder te gaan met haar favoriete Netflix serie.

Ik ken al deze me-times. Mijn excuus? Drie kleintjes én een hond. Helpt het? Nah, ik kom er de dag mee door, maar een uberluxe hotel met een goddelijke badkamer, een massage en cocktails in een fantastische stad (Londen) zou misschien beter werken. Tipje; neem een plattegrondje mee van de grote onbekende stad en onthoud de naam van je hotel, want met al die cocktails veel te vroeg in de middag weet je na twee straten de weg terug al niet meer te vinden. Ik hoef mijn vinger maar in de lucht te steken en ik word op mijn wenken bediend. De cocktails en de heerlijke culinaire hoogstandjes worden op een gouden dienblad aangereikt. Er zijn alleen maar moeders (en een vader) om mij heen met wie ik uren kan praten over de kleintjes (want dat is toch wat we het liefste doen), maar ik hoef niet op mijn kleintjes te letten, want die zijn thuis bij de man. En als klap op de vuurpijl krijg ik als eerste in de wereld een fantastisch leuke Netflix serie te zien. Zo, dat is nog eens me-time.

Gebeurde dat zojuist nou werkelijk?

Goed, en nu weer terug naar de dagelijkse sleur. Ik pak de deur-op-slot, stiekeme-wine-time en time-out’s weer op en ik zal op de nodige momenten terugdenken aan een me-time moment waar menig moeder van droomt.