Vanmorgen bij het ontbijt vroeg de jongste aan de oudste, “Waarom zeg je altijd, dan heb je pech?”. Mijn oudste antwoordde: “Omdat het kan.” Wanhopig word ik van dit antwoord wat ik dagelijks 20 keer hoor. En pas kwam er een vriendje spelen. Toen ik iets vroeg, kreeg ik precies hetzelfde antwoord!
Helaas doet die kleine alles na, dus toen daarna de oudste vroeg: “Waarom doe jij je schoenen niet aan?” Kreeg hij lik op stuk. Hij antwoordde namelijk: “Omdat het kan”.
En dat denken ze eigenlijk altijd. Dat alles maar mag en kan. Favoriet is hier in huis verstoppertje spelen. Maar sinds kort mag dat niet meer. Eerst verbood ik dat ze alleen niet in onze slaapkamer mochten komen. Anders zit er een vriendje straks in mijn kast, tussen mij bh’s en onderbroeken.
Op de gekste plekken viste ik ze vandaan. Dan lag er weer eentje in het bad. Of lag in de slaapkamer alle kleren uit de kast op de grond, omdat ze ergens op een plank lagen. Totdat er eentje door de kast zakte, toen was de maat vol. Verstoppertje mag voortaan buiten, in plaats van binnen.
Maar hier binnen is het soms niet eens meer mijn eigen huis. Laatst kwam ik binnen, na het buitenspelen met de jongste. Lag er één met een vriendje languit op de bank beiden met een iPad. Daar zag ik mezelf ook niet echt tussen gaan zitten. Aan de eettafel was ook geen plek meer. De middelste zat daar met drie vriendjes rond de tafel in een soort van vergadering over Pokemon kaarten. Ja, waar moest ik mezelf nu eens laten? Ik leek op visite te komen in mijn eigen huis.
Omdat ik elke dag onder schooltijden werk, hebben de jongens ook elke dag de gelegenheid om vriendjes mee te nemen. Dat vind ik echt geen probleem. Ik vind het alleen maar fijn dat ze vrienden hebben om mee te spelen. Maar soms word ik er wel echt even gestoord van. De timing is namelijk altijd perfect.
Net als ik denk, “Ik ga even zitten”, hoor ik meteen de opmerking: “Ik heb dorst. Ik heb honger. Ik ook. Mogen we wat lekkers?” Vaak neem ik zelf niets te drinken, in de wetenschap als ik iets te drinken neem, dat ik dan direct voor 6 kinderen (inclusief vriendjes) gelijk voor de hele ram ban, drinken en eten aan het maken ben. En dat alles omdat, het altijd kan! Het is net Hotel Mama! De enige troost is, als ik tussen de andere moeders bij het hek sta. Dan denk ik, zij hebben vast hetzelfde probleem…
