Ik geef toe, ik maak me schuldig aan veel van de onderstaande dingen. Maar ik zou het graag willen veranderen. Vanwege de energie die het me kost en voor de verstandhouding met mijn kinderen. Maar vooral omdat het leven al veel te kort is om je druk te maken over dit soort onzin.
En aangezien ik niet de enige ouder ben die hiermee stoppen moet, spreek ik ook jou erop aan. Kap hiermee! Nou ja, zo dwingend bedoelde ik het niet. Je kunt er ook lekker mee doorgaan, het is tenslotte je eigen energie die je verspilt.
Oordelen
We kunnen er allemaal wat van, dat opvoeden! Want gelukkig zien we ook regelmatig een ander volledig de mist in gaan. Voelt dat even goed zeg! Ik ben dus niet de enige prutser in het ouderschap. Hoe verzint die moeder het om haar kind om 22.00 uur nog een frikadel te geven? Jemig, die moeder schreeuwt wel heel erg tegen haar kinderen, dat kan toch niet!? Waarom worden die haren van dat kind nooit gewassen? Die slierten zien er niet uit… En dan die kleren, wie verzint dat?
Oké, sommige keuzes zijn misschien niet de beste keuzes, of de keuzes die jij zou maken. Maar waarom je energie verspillen aan de negatieve dingen, als je het ook kunt besteden aan positieve dingen?
Die moeder reageert altijd zo relaxt wanneer haar kind om 22.00 uur met honger naar beneden komt. Wat knap dat die moeder met vier kinderen boodschappen gaat doen. Respect voor die moeder die de kledingkeuze en stijl van haar kind heeft losgelaten.
Vergelijken
Jezelf met een andere moeder vergelijken. Je kinderen met andere kinderen vergelijken. Gewoon. Niet. Doen. Iedereen kent het ‘elk kind is uniek’ geneuzel, maar waarom dan toch dat vergelijken? Want als elk kind en mens uniek is, is er geen vergelijking nodig.
Negatief zelfbeeld
Stop met negatief praten over jezelf, niet te verwarren met zelfspot. Een beetje zelfspot is gezond. Maar een negatief zelfbeeld niet. Zeg niet: ‘Oh men, ik ben zo’n slechte moeder!’ En natuurlijk hebben we allemaal zo onze faal-momenten, maar blijven hangen in je eigen negativiteit pakt voor niemand positief uit. Zeker voor je eigen kinderen niet.
Volwassen gesprekken
Ik doel op het voeren van negatief praten over anderen in het bijzijn van kinderen. Want echt volwassen is het niet wanneer je je ex, de juf of de cultuur van het vriendinnetje van je dochter aan het afkraken bent. Het is kwetsend en het verpest misschien wel het hele beeld van een rolmodel van je kind. Het is juist zo mooi dat kinderen zonder oordeel en onbevangen naar iemand kijken.
Continu op de telefoon kijken
“Nu heb je wel weer genoeg op je iPad gezeten’, zeg ik tegen mijn zoon terwijl ik mijn Instagram-feed aan het checken ben. What the fak!? Er gebeurt veel op je telefoon, maar er gebeurt nog veel meer buiten je telefoon. Tenzij je hiermee doorgaat en de kinderen het van je overnemen, dan zijn de momenten voorbij. En heb je alles gemist. Dramatisch hè? Maar het is wel de werkelijkheid.
Doen alsof
Dat brengt me meteen bij het volgende waar wij ouders mee moeten stoppen. Het doen alsof we quality time hebben met onze kinderen. Samen heerlijk op de bank gesetteld, popcorn erbij, filmpje aan en al voordat de eerste scene afgelopen is, zit jij alweer met je telefoon in je hand. Even een fotootje posten van jullie samen met de hashtag #qualitytime. Ondertussen check je nog even wat de rest van de wereld heeft gepost. Voor je er erg in hebt, mis je de helft van de film en zegt je kind ‘mama, je kijkt helemaal niet!’.
Doen alsof
Nog een keer? Ja nog een keer! We moeten stoppen met het doen alsof het allemaal wel lukt. Dat wil niet zeggen dat het nooit lukt, maar het lukt niet altijd. Het lukt niet altijd om alle ballen in de lucht te houden. Het lukt niet altijd om alles te volgen, van alles op de hoogte te zijn en bij te houden. En het lukt ook niet altijd om met al het bovenstaande te stoppen. Maar als we het geeneens proberen en alleen maar doen alsof, verspil je veel te veel energie aan niks. En dat is zonde, want het leven is maar kort. En de tijd dat je kinderen klein zijn, nog veel korter.
Afbeelding: Shutterstock