Wat we tegenwoordig al snel kinderen met ADHD noemen, noemden we vroeger ‘drukke kinderen’. Het stempeltje is snel gezet, al voordat een kind zich überhaupt heeft mogen corrigeren roepen wij volwassenen, ‘daar heb je zeker zo’n ADHD-er’.
En hoezo eigenlijk? Misschien is dat kind gewoon een beetje druk. Druk zijn is een talent. Vermoeiend en soms frustrerend voor de ouders, dat wel. Maar het is ook geweldig verrassend en je kunt zoveel leren van drukke kinderen.
Drukke kinderen zijn namelijk echte ontdekkers. Ze spannen niemand voor hun karretje, maar gaan zelf recht op hun doel af. Dit kan leiden tot een vervelende situatie, maar het kan ook leiden tot een hilarische situatie. Of zelfs een leerzame situatie, want welk bot is er nu weer gebroken? Een ouder van een druk kind leert heel veel en wordt gedwongen om met andere ogen te kijken, want die route kun je natuurlijk ook nemen, waarom zou je op het pad blijven?
Recht op hun doel af dus. Ook als dat doel 100 meter verderop blijkt te zijn, ook dan wordt er voor even geen rekening gehouden met wat je hem allemaal geleerd hebt. Veilig oversteken? Hij zal het uiteindelijk wel een keer leren en tot die tijd, hou je vast, doe een schietgebedje en ga uit van het positieve. Het komt goed.
Meestal belanden ze ’s avonds toch weer veilig in hun bedje. Soms met open knieën, soms met wat gips om de arm en soms, heel soms ongehavend. En wanneer het drukke kind slaapt, kan hem niks gebeuren. Alhoewel…
Drukke kinderen lachen ook heel veel. Niet omdat ze alles zo grappig vinden, maar ze lachen ook wanneer ze zenuwachtig zijn of wanneer ze donders goed door hebben dat ze net even de grens over zijn gegaan. Dat deden ze niet met opzet, het drukke ondoordachte is gewoon moeilijk om uit te zetten. En tja, die ontlading moet er toch op de één of andere manier uit, dus dan maar lachend.
Wanneer ze honger hebben, of iets willen zeggen, dan komen ze niet rustig naar je toe, maar dan hoor je in de verte een kreet die lijkt op “HEY MAMA”. Zet een pak koek of de fruitschaal maar vast klaar. Of doe de wasmachine maar vast open, want de kans is ook groot dat hij weer eens onderuit is gegaan midden in de modderplas. Of van een modderig bergje af is gerold.
Grappig dat ik dit allemaal in de ‘hij-vorm’ schrijf, want een druk kind kan net zo goed een ‘zij’ zijn.
Ja, ze is de grootste flap-uit die er bestaat. Wat dus kan leiden tot een hilarische situatie, of een zeer genante. Maar achteraf altijd één om over te lachen.
En ze is niet alleen een flap-uit in woorden, ook een flap-uit in bewegingen. Zet je kostbare vazen heel hoog wanneer dit drukke kind op bezoek komt. En ga je met je drukke kind een weekendje in een vakantiehuisje, zeg je borgsom maar gedag, want er gaat geheid iets stuk. Is het niet de wc bril, dan is het wel de keukenla, of de lattenbodem van het bed, of het lampje op het nachtkastje. En dat laatste gebeurt waarschijnlijk tijdens het verbouwen van de hele slaapkamer.
Ja lieve mensen, drukke kinderen hebben een indrukwekkend niveau van creativiteit en verbeelding, maar helaas wordt dat niet altijd gewaardeerd.
Maar op een dag zal het drukke kind opgroeien tot een (eigen)wijze volwassene met een eigen gezin, een auto (God-zij-met-ons) en een drukke baan.
En ook dan blijkt: druk zijn is een talent.
Afbeelding: Shutterstock
Yep, hier loopt er zo eentje rond! 😀 9 jaar en man, wat kan ie druk zijn! En soms kan hij ook gewoon heel lamlendig zijn. There’s no in between…
Wij horen vaak de opmerking ‘Zou je hem eens niet laten testen op…….?’
Neen. Punt. Hij functioneert goed. Hij haalt goede resultaten op school. Hij heeft vriendjes, hij wordt door iedereen graag gezien, hij is lief, slim, heeft fantasie, is gezond, … Kortom: een kerngezond kind! Dat gewoon een beetje drukker is dan de rest… 😉