Ik kwam van de week een artikel tegen over de do’s en don’ts bij het kerstdiner van school. De do’s en don’ts kwamen van de meesters en juffen en ik dacht meteen, ah dat is handig! Tips vanuit het front zijn natuurlijk altijd welkom. Maar al snel kwam ik er achter dat ik ‘dat moeder zijn’ weer eens helemaal verkeerd begreep…
Kerstdiner = avondeten
Het begon al met het belerende zinnetje ’tijdens een kerstdiner eten we avondeten’. Het wijsvingertje bleef bij ieder idee dat in me op kwam maar heen en weer gaan in mijn hoofd. Roomsoesjes, dat vinden de kinderen lekker! Of een zak nacho’s, mijn kind wordt daar blij van. Maar nee, volgens deze juf zijn ik citeer; ‘roze koeken, een zak chips of een fles Fanta zijn geen dingen om mee te geven naar een etentje op school…”
Bummer! Daar gaan mijn creatieve ideeën.
En zo gingen de don’ts nog wel even door. Geen heel stokbrood, want wie gaat dat snijden? Geen chocoladefondue of een airfryer. Maar waarom niet eigenlijk? Dat is toch een droom kerstdiner voor kinderen?
Halverwege het artikel kwam ik tot de conclusie dat ik het beste maar gewoon een pakje servetten aan mijn kind kon meegeven. Wel zo veilig.
Maar toen las ik meester Luc zijn don’ts…
“Je hebt elk jaar wel de servetten-ouder ertussen zitten. Die het voor elkaar krijgt om er makkelijk vanaf te komen, met een pak servetten dus.”
Meester Luc uit Amsterdam
De keuze voor servetten staat dus gelijk aan ‘er makkelijk vanaf komen’. Jaja. Ik voelde me toch een beetje aangesproken, want ja… je raadt het natuurlijk al. Ik gaf namelijk mijn kind servetten mee als inbreng voor het kerstdiner. Maar heel lang voel ik me er niet lullig over, want meester Luc en ik liggen sowieso niet erg op één lijn… Hij bedankt namelijk de afwasouder omdat het een een ondankbare taak is om alle overgebleven vaat te moeten afwassen, en hij vindt het zo fijn voor de leerkracht om daar hulp bij te krijgen.
Afwasouder? Hoe verzinnen ze het!? Hier begrijpt de meester het toch even verkeerd. Volgend jaar geef ik niet alleen servetten aan mijn kind mee, maar ook een stapel wegwerp servies. En of ik er makkelijk vanaf ga komen.