De maand van… Jo&Co’

Toen ik werd gevraagd voor deze rubriek grapte ik nog serieus; ‘Maar mijn leven is saai….’ Ik had toen niet kunnen vermoeden wat een emotionele rollercoaster oktober voor ons zou worden…

Say what; saai?!! Ok, met 5 kinderen (kortweg Co) is mijn leven allesbehalve saai, echter ik heb flink wat gas terug moeten nemen nadat ik in januari vlak voor mijn bevalling bekkeninstabiliteit moest incasseren. Naast baby Vlinder is er nog een bijna puberzoon Sieb (11), een ‘ik waan mij al een puber’ dochter Faye (9), een ‘ik ben liever een prinses dan een puber’ Jade (8), en een 5-jarige terrorist aka Olivia die mijn energie claimen. Ik werk in de commerciële sector en woon in een niet zo bruisend stadje waar de kinderen nog lekker buiten kunnen spelen en neem daardoor het gemis van een bioscoop of koopzondag op de koop toe. En o, we hebben een gezinssamenstelling a la Anouk (lees; er is geen back-up die partner heet) en er lopen nog wat viervoeters rond… Welkom in villa kakelbont die Jo&Co heet!

De maand begon met de Kinderboekenweek waar Co traditioneel allemaal een boek mocht uitzoeken. Ik hou van boeken en lees de meiden iedere avond voor. Sinds kort niet meer voor zoonlief, maar iedere avond een uur voorlezen cwerd te veel ’tijd rekken’ dus we hebben sinds een maandje een kwartiertje ‘me-time’ (lees: vaatwasmachine uitruimen, huis opruimen en mail wegwerken) extra. En zoonlief leest gewoon zelf. Problem solved.
Het werd uiteindelijk een mix van een mummie, muts, heks en een kleuter omnibus en we mochten weer €60 aftikken…. De Kinderboekenweek is niet voor niets vlak na de kinderbijslag gepland zeg maar.

Halverwege oktober was het DE dag waar de terrorist al maanden naar had uitgekeken; ze mocht 5 kaarsjes uitblazen. Het is best lastig als je al 2 zussen boven je hebt: wat te vragen?! Ze vulde ijverig haar krat in de speelgoedwinkel met dat-komt-er-nooit-in nep zand, iets met een etui potloden en een merkje waardoor de prijs 10x over de kop ging, en wat ander speelgoed onder supervisie van Faye die haar kans greep en wat dingetjes voor zichzelf in de krat liet werpen (kleuters zijn omkoopbaar: snoep. Need I say more?!) Echter deze moeder scoorde een barbiehuis en een complete nauwelijks mee gespeelde Barbie collectie op marktplaats. Hergebruik is ons motto! De kleuter had namelijk van haar zussen een verbod om gebruik te maken van hun flinke Barbie collectie. Immers een kleuter en fijne motoriek gaan niet altijd samen…. Kleuter blij en mama weer een verjaardag overleefd. De volgende uitdaging heet Vlinder…

Overigens er was nog een reden om naar deze verjaardag uit de kijken; ze ging voor het eerst op zwemles. Mocht je ook een groot gezin ambiëren besef dan wel dat ieder kind staat voor minimaal een jaar lang wekelijks afzien in drukkend benauwd hok waar je plakkend achter een smoezelig raam mag toezien hoe je kind zijn of haar best doet er wat van te maken…als je geluk hebt en soms ook even niet….om over de euro’s nog maar te zwijgen… (Nog niet afgehaakt? Ga er voor!) Zwemles bleek een succes en een wekelijks hoogtepunt op de kalender. Duimendraaien voor deze moeder dat ze enthousiast blijft…

Over euro’s gesproken: in de herfstvakantie hobbelde we richting Amsterdam. We werden verrast met vrijkaarten dus togen we net als 4995 andere mensen (serieus) naar Nemo. Het was leuk en we hadden een enerverende dag, maar de volgende keer willen we ook proefjes doen zonder onze ellebogen te gebruiken… Ach, we hadden vakantie en het weer was ons goedgezind.

En toen kwam het telefoontje: oma in het ziekenhuis. Nu leven we al dik een jaar in een nachtmerrie sinds er bij mijn moeder uitgezaaide niet te genezen longkanker is geconstateerd (nooit gerookt domme pech noemen ze dat) en ze liep al een week met ernstige pijnklachten. We leefden tussen hoop en vrees. Gesprekken die je niet wil voeren. Heen en weer rennen naar een ziekenhuis, behandelingen, telefoontjes, en hey het ‘gewone’ leven ging ook nog door… Oma kwam uit het ziekenhuis en het was goed. De onzekerheid bleef en blijft. We ademden even diep in en gingen door. De meiden naar de finale van de plaatselijke sytycd (Jade werd tweede en Faye vierde) en ik probeerde een dikke week achterstallig huishoudelijke taken in te halen (‘mam, ik heb geen onderbroeken meer’). We vierden Halloween, Vlinder ging zelfstandig zitten en voor het eerst op de fiets. Als je het zo snel typt lijkt het een futiliteit, maar de impact is enorm. Niet alleen de claim op je tijd, maar mentaal hakt het er iedere keer weer diep in.

We hadden een heftige maand die wat mij betreft best saai had mogen zijn. We vierden het leven en beseften ook hoe kwetsbaar deze is. Carpe diem hoe cliché, maar niet voor niets onze levensinstelling. Daarom: we hebben zin in de nieuwe maand waarin de goedheiligman een hoofdrol zal gaan spelen en de eerste kerstbomen achter de ramen provocerend zullen gaan verschijnen. Waarin ongetwijfeld ook weer hele verdrietige dingen komen. De rollercoaster die leven heet. Allesbehalve saai.

Ik wens jou een hele mooie novembermaand waarin het leven zich van haar beste kans mag laten zien.

Liefs Jo&Co’

Dit heerlijke gezin volgen? Check hier haar Instagram.