Kookworkshop Vullen of Voeden met Wilfred en Lili Genee en PLUS

Vullen of Voeden? Dat was het thema van de geweldige kookworkshop georganiseerd door Plus (supermarkten) en Wilfred en Lili Genee. Deze partijen maken zich samen hard om mensen meer groenten en fruit te laten eten. Samen zijn zij een landelijke campagne gestart met allerlei soorten reclame en voorlichting op televisie, social media, met een landelijke wedstrijd voor de gezondste voetbalkantine en er komt een geweldig nieuw boek uit als opvolger van het al bestaande boek ‘Voeden of Vullen’. Dit boek ‘Wedden dat het lekker is?’ zal volgende week gelanceerd worden en wij hebben al een klein kijkje mogen nemen, het ziet er veelbelovend uit! Het boek staat vol met verhalen van profvoetballers, die een kijkje in hun keuken laten nemen en hun favoriete recept prijsgeven. Ook is er op de voorpagina ruimte om een leuke foto van jouw kleintje in te plakken!

Volgens Wilfred is er over veel verschillende voedingsgroepen is wel eens discussie geweest, zoals vetten, koolhydraten en toegevoegde suikers, maar 1 ding is zeker en bewezen: fruit en groenten zijn enorm belangrijk voor onze gezondheid en de meeste Nederlanders eten hier te weinig van! Wilfred en Lili zijn gepassioneerd bezig met gezond eten, omdat zij zich ongerust maken over het aanbod dat wij doorgaans onze kleintjes en onszelf voorschotelen. Het wordt weer tijd voor echte, natuurlijke voeding zonder allerlei toevoegingen. Hun missie is dat mensen zich meer bewust worden van wat ze eten en een balans weten te vinden tussen voeding (die jouw lijf ondersteunt) en vulling (die je verzadigt).

kookworkshop-plus

Monique (rechts op de foto) en ik zetten ons beste beentje voor op kookeiland 7 in de Kookfabriek in Amsterdam. Achtereenvolgens produceren wij als team broccolisoep met geitenkaas/melkschuim en een pizza met een bodem van havermout en moutmeel, tomatensaus, zelfgemaakte pesto en beleg naar keuze. Helaas wint onze pizza nipt niet de eerste plaats.. Gelukkig vond Wilfred onze pizza het lekkerst. ☺ Dat was toch een compliment!  We glommen ervan. ☺ resultaat-kookworkshop

Als afsluiter kregen we een door de chefkoks bereide soep van rode vruchten, met munt, amandelen en pure chocolade en die was mmmmmm..

Het was al met al een erg gezellige middag en vanavond staat hier de pasta bolognese op het menu, uit het nieuwe boek ‘Wedden dat het lekker is?’. Dit recept en alle ingrediënten kregen wij mee in de goodiebag. Dank jullie wel Plus en familie Genee en het personeel van de Kookfabriek Amsterdam voor een hele leerzame, gezellige en smakelijke workshop!

Een portie wilskracht – uit Mell’s Kitchen

Afgelopen vrijdag was het thema van mijn cursus gezond afvallen ‘wilskracht’. Soms zou je willen dat je dat speciale ingrediënt in een potje zou kunnen (ver)kopen. Wilskracht: iedereen heeft het, alleen de een wat meer dan de ander. Als je iets maar graag genoeg wilt en daar alle prioriteit aan geeft, dan kun je veel, veel meer dan je denkt! Maar er zit ook een limiet en houdbaarheidsdatum op. Mensen die al veel aan hun hoofd hebben stoppen daar zoveel energie in, dat ze hun eigen lichaam vaak verwaarlozen en zichzelf op de laatste plaats zetten. Moeders hebben hier nogal eens last van!

De afvalproducten vliegen weer over de toonbank na die heerlijke weken in een all inclusive vakantie of gewoon thuis teveel aan de bbq met toch iets teveel van alles! En te weinig van euh jeweetwel, het tegenovergestelde van niets doen… Maar alle poeders, pillen en shakes ten spijt, je verandert er wezenlijk niets mee, behalve dat je je nog minder bewust bent van gezonde voeding en je kop in het zand steekt. We weten allemaal heel goed waardoor we minder lekker in ons vel zitten, maar kunnen het vaak niet opbrengen de bekende knop om te zetten. Ooit hoop ik het eerste potje wilskracht te mogen maken en ik zou er echt niet genoeg van kunnen aanslepen, zoveel vraag is ernaar!

Kinderen hebben soms een enorme wilskracht. Daar kunnen wij als volwassenen nog een voorbeeld aan nemen. Bijvoorbeeld als ze persé dat speeltje willen hebben in de winkel. Of iets zeker NIET willen eten! Of als je een leuk setje kleding voor ze neerlegt en ze de hele kast leeggooien op zoek naar die ene in jouw ogen afzichtelijke combinatie. Ja, die kleintjes deinzen niet terug voor een flinke confrontatie om dat te krijgen wat ze willen.

Omdat kids nog alles aangereikt krijgen aan hulp en verzorging, hebben ze ook weinig ‘zorgen’ (uitzonderingen daargelaten) en zodoende alle energie om hun doelen te bereiken. Vooral moeders zijn zo goed in alle ballen hooghouden, dat ze soms vergeten ook een beetje lief voor zichzelf te zijn en dat lief zijn dan vaak vertalen in op de bank hangen met een toastje en een wijntje. (Ja, ik maak me hier ook weleens schuldig aan. Ik eet echt niet alleen maar snoeptomaatjes ☺) Beter ga je even een lekkere wandeling maken en een pot thee zetten en trakteer je jezelf op een leuk blad of boek of heerlijke douche of bad!

Energie, je kunt erop leeglopen, maar je ook weer opladen. Kijk naar je kleintje, die gaat echt even rusten als hij of zij het nodig heeft. En wat doen wij vaak? Wij jakkeren maar door! We nemen niet de tijd om te genieten van een maaltijd, het is vaak hap, slik, weg, want druk, druk, druk! De nieuwe trend is mindful eten, wat zoveel betekent als je bewust zijn van wat je eet! Dus niet op de bank hangen en naar the Voice kijken en onderhand een fles wijn, een zak chips en een pak toastjes met franse kaas wegtanken. Gedachteloos en zonder echte beleving!

Dus deze week een mindful recept vol gezonde ingrediënten voor jullie, waar je vooral rustig en vol aandacht van moet smullen! Eet smakelijk!

Mindfulle pizza (oftewel er is over nagedacht en hij is heerlijk, dus je kunt er heerlijk en rustig van smullen!)

Benodigdheden:

640_wrap-pizza---artikel

– tortillawraps, liefst volkoren

– pakje gezeefde tomaten

– alles wat je lekker vindt op een pizza, dus champignons, uien, paprika, courgette, tonijn, kipfilet, ananas, geraspte kaas (liefst 20+/30+), etc. Wees creatief!

– bolletje mozzarella in plakjes

– kruiden zoals oregano of basilicum

– zout en peper naar smaak

– scheutje olijfolie

Verwarm de oven voor op 180 graden en leg een vel bakpapier klaar. Leg hierop de tortillawraps, bedek deze met de gezeefde tomaten, de topping die je wilt, evt peper en zout en sluit af met een klein scheutje olijfolie. Laat de kleintjes hun eigen favoriete topping bedenken en hun eigen pizza maken! Doe de pizza in de oven en bak deze voor ongeveer 8 a 10 minuten. Maak ondertussen een lekkere frisse salade bijvoorbeeld van rucola, babyspinazie oid, tasty toms, uien, italiaanse kruiden, evt wat mozzarella, etc. Beetje olijfolie en balsamico azijn, evt geroosterde pijnboompitjes.

Buon Appetito!

Pin It

Crock-Pot gerechten voor de kleintjes

Een maaltijd maken met de Crock-Pot is typisch Amerikaans. Hoewel het in Nederland wel steeds populairder wordt, de recepten moet ik toch echt uit Amerika halen. Gelukkig is, dankzij het internet, de wereld een stuk kleiner en zijn er talloze slowcooker recepten te vinden.

Recepten voor kinderen

Maar wat vinden de kleintjes nou lekker? Dat verschilt natuurlijk per kind. Bij mijn jongste kun je alles naar binnenschuiven en bij mijn oudste moet je toch echt al je overtuigingskracht uit de kast trekken om een hap naar binnen te werken.

Vandaag zet ik de favoriete kindvriendelijke Crock-Pot recepten voor je op een rij.

crockpot-spaghetti-saus

We beginnen met de pasta sauzen uit de Crock-Pot

Spaghetti, mijn peuter haar ‘lievelings’. Het deert haar niet veel wat voor saus erbij zit. Maar mijn 7-jarige haat stukjes, daarom is deze Grootmoeders spaghettisaus ideaal!

Iets minder populair bij mijn 7-jarige, maar minstens net zo lekker: de bolognese saus.

Lasagne valt ook onder deze categorie en deze is super simpel te maken!

Kip en Crock-Pot zijn een geweldige combinatie. Er een pasta van maken is een logisch gevolg…

crock-pot-soepen

De lekkerste soepen uit de Crock-Pot

Mijn kleintjes eten graag soep en tomatensoep is favoriet (en heel gezond).

Er zijn kinderen die zweren bij witte bonen in tomaten saus, ik heb heb toch voorkeur voor witte bonen en soep.

Als ik een stronk broccoli voorschotel beginnen mijn kleintjes in koor te protesteren. Maak ik er soep van, dan hoor je ze niet.

En natuurlijk de kippensoep, deze noodles variant gaat er ook altijd wel in bij de kleintjes.

crock-pot-kip

De lekkerste kipgerechten uit de Crock-Pot

Zoals ik eerder al zei, kip en Crock-Pot zijn een geweldige combinatie. Mijn kleintjes en kip overigens ook. Negen van de tien keer vinden ze het om van te smullen.

Teriyaki is een prima smaak voor de kleintjes.

Gewoon een hele kip, hoppa! En dan met de handen eten, ze vinden het heerlijk!

De sinasappel-kip is ook echt een aanrader!

Eet smakelijk! 

Uit Mell’s Kitchen “de traktatie”

Als jouw kindje jarig is, ben je er tegenwoordig niet met een simpel fruitspiesje of zakje chips. Nee, moeders zijn hele dagen bezig met het op maat knippen van figuurtjes van het favoriete striptekenfiguurtje van hun kroost… Avonden lang zijn ze al aan het speuren naar leuke recepten en knutseltips van supermamma’s die ware alleskunners zijn! Als je dacht dat mamma’s alleen maar kletsen en sherry drinken, dan heb je het bij het verkeerde eind. Dat was in de jaren 60 en 70 misschien zo toen DE TRAKTATIE nog niet een statussymbool was, maar gewoon een mooie meevaller op een saaie schooldag, maar nee nu is het anders!

Toen mijn kroost 2,5 was begon de feestvreugde al op de peuterspeelzaal. Ouders kwamen met complete cameracrew de ruimte binnen sluipen en het hele traktatieritueel werd zorgvuldig gefilmd en op de eerstvolgende familieverjaardag afgespeeld voor het hooggeëerd publiek. Keesje die zijn traktatie niet mocht omdat er gluten inzaten en daarom een dropje van de juf kreeg, werd angstvallig uit beeld gelaten..

Door die ervaring en het steeds erger wordende statusvertoon van sommige ouders werd iemand een pak slaag geven voor mij een steeds sterker wordend gevoel bij het evenement “trakteren”.

Weet je wat ik een traktatie vind? Dat een kind gewoon blij is! En dat je als moeder gewoon lekker nog even mag knuffelen met jouw kleintje, want op een dag kan dat zomaar voorbij zijn! Ik geef het toe ik heb weinig aandacht besteed aan het bedenken en/of maken van traktaties die hoge ogen gooiden, omdat ik het te druk had met voor mij échte leuke dingen zoals in de modder stampen, met mijn kleintje een potje judo doen of gewoon lekker de dag doornemen met een kopje thee en een kaakje. Superburgerlijk en truttig, het zal wél! Maar daar word ik nou happy van! Laten we eerlijk zijn, die traktatie is toch binnen een minuut op en er is altijd wel een nóg lekkerder of meer creatieve traktatie! Ik maakte ooit een leuke en eenvoudige traktatie, waarna ik nog voldoende tijd over had om samen verstoppertje te spelen, te springen op de bank (pappa was toch niet thuis) en een verhaaltje voor te lezen voor het slapen gaan. En deze was ondanks de eenvoud tóch een succes!

Hier is het! Hoe simpel kan het zijn? Een marshmellow tussen twee mini stroopwafeltjes..Ik geef toe niet de meest gezonde traktatie, maar ok!

Wil je  toch echt een gezonde traktatie, dan is de druifjesspies ook leuk!

Pin It

De vijf P’s – uit Mell’s Kitchen

Een van mijn kinderen kun je alles voorschotelen, sushi, makreel, haring met uitjes en knoflookolijven, vanaf 1 jaar kon je er alles inschuiven en ze at het met smaak op! De mensen in het winkelcentrum keken goedkeurend toe en gaven me een instemmig knikje, a job well done mommy!  Ik dacht dat dat mijn verdienste was, omdat ik alle opvoedtips van de deskundigen trouw volgde. Bij de tweede deed ik dus exact hetzelfde, alleen ontpopte zij zich tot een ware – eet ik niet-nachtmerrie. Iedere avond was het weer een strijd om er 1 sperzieboontje in te krijgen en de doperwten waren leuker om met de vuistjes kapot te meppen dan te eten. Dat was leuk voor het familie album, maar minder voor moeders.

In die tijd leerde ik dat alle leuke theorietjes ten spijt een kind al heel jong weet dat eten of niet eten macht is en dus leuk! En de een heeft meer behoefte aan macht uitoefenen dan de ander, de ene moeder heeft ook meer energie na 2 uur strijd dan de ander. Ik nam tegen die tijd maar een lekkere bel rode wijn, deed mijn voeten op de bank en dacht: ‘Bekijk het maar lekker! Nu mag pappa zich even uitsloven!’. Wat er altijd wél inging en mij eindelijk een gezellig en voldaan gevoel gaf (en een leeg bordje dat zo de kast weer in kon) waren de 5 P’s. Te weten: pasta, pannenkoeken, patat,  pizza en poffertjes, ik weet, het zijn niet de meest verantwoorde keuzes, maar ze át en ik was blij en meer relaxt! Het was eindelijk eens gezellig aan tafel! Die pasta was zo verkeerd nog niet, dus daar ben ik maar mee doorgegaan en ook de pannenkoeken maakte ik eens met spinazie en kaas en die at ze ook met smaak op. 😉 1-0 voor mamma!

Als je zoals ik een periode lang in Italië te gast bent geweest in een echte italiaanse familie, leer je je eigen overheerlijke tomatensaus maken en die vinden alle kinderen lekker!

Hier is het recept!

-1 ui
-1 runderbouillonblokje
-1 teentje knoflook (of 3 in mijn geval)
-Verse pruimtomaten van de markt 1 kg of paar blikken goed kwaliteit pellati (gepelde tomaten)
-verse basilicum
-zout
-peper
-olijfolie
-paar suikerklontjes (als de tomaten toch wat zurig zijn (komt vaak voor in Nederland))

Fruit het uitje en de knoflook (fijngehakt) in 3 a 4 eetlepels olijfolie, doe de tomaten in kleine stukjes erbij of knijp voorzichtig de gepelde tomaten tot pulp. Bak het geheel zachtjes aan. Laat het geheel op een waakvlammetje een paar uur inkoken met de deksel er op (met mini klein ontluchtingsgaatje) tot je een mooie saus hebt. Breng op het laatst de saus op smaak met zout, peper, verse basilicum (handvol). Eventueel nog wat klontjes suiker door de saus. Deze saus is voldoende voor ongeveer 6 borden pasta. Je kunt in deze saus ook heerlijk jouw stoofvlees laten garen! Of kleine balletjes gehakt, de saus is dan ook prima als basis voor een lasagna.. Deze saus maak ik altijd in grote hoeveelheden en ik vries ze in in kleine porties! Dan heb je altijd je eigen lekkere pastasaus in huis! Beetje verse parmesaan eroverheen, klaar! Buon appetito bambini!

bordje pasta

Snickers smoothie

Zoals jullie misschien wel weten ben ik geen ster in de keuken. Maar ik leer. Ik leer snel. Zelfs zo snel dat het mijn omgeving doet verbazen. Dat is ook niet zo gek, aangezien ik zo nu en dan in de leer ben bij de professionals.

En sommige dingen zijn gewoon te lekker om niet te delen. Dus vandaag deel ik de Snickers Smoothie die ik (onder andere) afgelopen week gemaakt heb tijdens het Bosch evenement op de Olmenhorst.

Het was een smoothie die ik wel aan de kleintjes wilde introduceren. Maar thuis gaat dat toch even anders, aangezien ik daar niet de nieuwste SilentMixx blender van Bosch heb staan. Het mag de pret niet drukken want de hakmolen doet ook zijn werk, het maakt alleen iets meer herrie.

Het recept

bedacht door Miljuschka

snicker-smoothie

Snickers-foto

Sommige kinderen (waaronder ook mijn 7-jarige) vinden pure chocolade vies. Kijk maar:

Je kunt natuurlijk ook een iets lichtere chocolade gebruiken, maar dat maakt de smoothie wel minder gezond. De zoute pinda’s kun je vervangen door cashewnoten, dat vind ik persoonlijk lekkerder.

De smoothie valt overigens wel onder de ‘dikke smoothies’. Deze smoothie is eigenlijk zo dik, dat je het met geen mogelijkheid door een rietje krijgt. Het klinkt wat minder hip, maar ik zou het eerder een papje noemen.

Een papje dat overigens wel erg lekker is!

Snicker-papje

Welkom in Mell’s Kitchen!

Het is voor mij alweer even geleden, maar ik kan het mij als de dag van gisteren herinneren. Het maken van de tussendoortjes voor de kinderen. Natuurlijk wilden de kids in plaats van een banaantje een Spongebob of Dora koek. Het beleid van de school was echter gericht op gezonde tussendoortjes. Maar dat zeer verantwoorde beleid werd mij door mijn grut doorgaans niet in dank afgenomen.

Met lange tanden werd al dat gezonds bekeken als ware het een broodje poep. De meiden lieten ook regelmatig hun tussendoortje twee weken op school liggen, zodat ik een extreem interessant schimmelproject kon doen als de boxjes dan uiteindelijk weer thuis kwamen. Als ouder wil je natuurlijk dat jouw kinderen iets gezonds binnen krijgen, maar de realiteit op school is heel anders. Het fruit wordt naarmate de kleintjes ouder worden steeds minder interessant. Er is altijd wel een leerling die een hele rol kleffe koeken meekrijgt en met liefde aan jouw kleintje uitdeelt. De banaan belandt óf op een ander tafeltje óf in de kliko. Er is een levendige ruilhandel in de klas, waardoor iedere leerling uiteindelijk wel krijgt wat hij of zij wil, gezond of ongezond.

Soms ben je als ouder gewoon blij als jouw kind überhaupt iets eet, zonder te roepen: “gatverdamme mam, dit eet ik écht niet!”. Eten is het ultieme machtsmiddel van jouw kleintje! Als ouders zich er dan nog eens enorm druk over maken, is de pret compleet. Een mamma die uit haar panty flipt van ellende, dat is nog eens lol!! De oplossing? Samen kiezen en samen bereiden!

Als je nog eens met je handen in je haren aan het keukenblad staat is dit misschien een leuk recept?

Snijd 2 plakken komkommer en smeer er een dun laagje pindakaas tussen. ☺ Makkelijk toch?

komkommer met pindakaas

Hetzelfde werkt ook met banaan! Uiteraard kun je ook lekkere vruchtenspiesjes maken met een klein beetje gesmolten pure chocolade en wat cocos of gewoon wat kleine snackworteltjes met een hummusdip. Varieer maar lekker en op de fruitdag mag je gerust ook wat rauwkost meegeven. Maak het lekker met een dipje! En snijd het fruit of de groenten in leuke vormpjes, succes gegarandeerd!

Groetjes uit Mell’s Kitchen!

BBQ vs Crock-Pot op de camping

Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar de tijd van de zakken aardappelen en potten bruine bonen mee op vakantie is voorbij. Het is niet dat we elke avond in een restaurant zitten, maar er wordt ook niet veel gekookt door mij. Het is eigenlijk vooral de bbq die zijn werk doet. En daarnaast worden er wat salades (voornamelijk door een vriendin) en vooral veel rauwkost in elkaar geflanst.

Mij hoor je niet klagen, ik vind het heerlijk.

Maar goed, zoals ik voor de vakantie in mijn enthousiasme beloofd had, moet ik ook daad bij woord voegen en zo ging de Crock-Pot mee op vakantie. Stiekem vond ik het ook wel erg leuk, omdat ik allang door had dat een gerecht maken in de slowcooker helemaal niet zo ingewikkeld is als het lijkt en belangrijker nog, als het smaakt!

Hier kon ik dus wel een paar puntjes mee scoren naast al dat bbq geweld van de mannen en de culinaire salades van mijn vriendin.

Maar wat is een nu een Crock-Pot?

Ik kreeg eigenlijk meteen al de vraag: ‘Wat is het principe van slowcooking?’. Met de Crock-Pot, oftewel een slowcooker maak je gerechten die op een lage stand heel langzaam garen. En daardoor blijven de vitamines, aroma’s en smaak beter behouden. Dat klinkt als lekker én gezond. De mogelijkheden zijn talloos. Van soepen tot een appeltaart en van een hele kip tot een chili con carne.

De slowcooker die ik heb (Crock-Pot, Digital Sauté) heeft 2 kookstanden (Low en High) en een warmhoudstand. De binnenpan is geschikt voor gebruik op gas en elektrische fornuizen, zodat het vlees voor bijvoorbeeld draadjesvlees direct in de pan kan aanbraden.

Een Crock-Pot op de camping?

Nu hoor ik je denken; ‘Een Crock-pot in de tent, is dat nu wel zo veilig?’ Een Crock-pot is heel veilig. Het gerecht kan niet aanbranden en van een vlam in de pan is ook geen sprake. Het is een beetje vergelijkbaar met een koelkast, die laat je ook gewoon aan staan. Een Crock-pot verbruikt weinig elektriciteit en dit is dus ook geen probleem op de camping.

kip

Goed, het gerecht. Ik begon met een hele kip. Deze werd bij de introductie ook gemaakt en ik kies graag voor de makkelijke weg, zeker als het op koken aankomt. Ik heb de kip gevuld met uien en knoflook, iets wat al veel bekijks trok zo midden op de camping. Ik voelde mezelf bijna een bekende tv kok die daar een Crock-pot demonstratie aan het geven was. Bij de Carrefour had ik wat Provençaalse kruiden gevonden, deze heb ik over de kip gestrooid en vervolgens de pan 8 uur op een lage stand gezet. Al met al hooguit een kwartiertje werk, de rest van de dag hadden we dus volop de tijd om bij het zwembad te hangen.

Het resultaat? Een heerlijk ruikende tent. Een super gare kip. Een aantal blije vrienden en een paar kleintjes die hun vingertjes erbij aflikten. Kon het op tegen de kippenpoten van de bbq? Zeker. 1-0 voor de Crock-Pot

crock-potUiteraard bleef het niet bij de kip. We gingen ook nog voor de spareribs. Gelukkig heeft de Carrefour alles en zo kwamen we op de camping met een pak spareribs. Amateur als ik ben, realiseerde ik me een beetje te laat dat de spareribs voorgegaard waren en dus niet geschikt voor in de Crock-pot. Deze gingen rechtstreeks op de bbq en dat maakte gelijkstand.

Bij de pakken neerzitten is niet onze stijl en dus proberen we het gewoon nog een keer. DeProvençaalse kruiden bevielen prima en heb ik wederom gebruikt voor de spareribs. Een extra knoflookje erbij en vervolgens de pan weer 8 uur met rust gelaten. Het idee was om de spareribs nog even af te bakken op de bbq, maar hier kwam niet veel van terecht. Bij het vastpakken van een bot, trok ik dit namelijk zo van het vlees af, zo gaar was het. De marinade liet wat te wensen over en daar val ik dan door de mand. De pan had zijn werk gedaan, ik moet nog wat oefenen op het op smaak brengen van de gerechten. Toch een punt voor de de Crock-Pot.

spareribs

Conclusie

Ik houd van de bbq, maar de afwisseling met de Crock-pot is toch wel heel erg fijn. Daarnaast kun je in de Crock-pot ook sauzen, bijvoorbeeld voor de spaghetti, of soepen maken. Een afwisseling die op de camping ook geen kwaad kan. Volgend jaar mag de Crock-pot weer mee.

Die Crock-Pot gaat mee!

Afgelopen week kwamen twee dames van het het PR bureau House of Rebels mij verrassen met een fijn gerecht gemaakt in de Crock-Pot. De wát? De Crock-Pot!

De Crock-Pot is een slowcooker en slowcooking is de nieuwe trend in de keuken. Wie mij een klein beetje kent, weet dat ik niet helemaal met alle trends in de keuken meedoe. Sterker nog, mijn gezin moet blij zijn als er überhaupt ’s avonds iets op tafel staat. Maar waarom ben ik dan de uitgelezen persoon voor de Crock-Pot? Nou, het gebruik van de Crock-Pot is heel gemakkelijk, praktisch en tijdbesparend!

Toen de man ’s avonds na zijn werk thuis kwam, stond daar een lekker kippetje voor hem klaar. En nee, dit keer was ik het niet, maar het was het kippetje dat de twee dames van het het PR bureau hadden klaargemaakt. Aangezien hij het meestal moet doen met aangebrande gehaktballen, was hij blij verrast en meteen fan van de Crock-Pot. Ook de kleintjes waren druk aan het smullen van de kip en vroegen naar meer en meer.

crock-pot

Het is bijna jammer dat we nu bijna op vakantie gaan, ik zit namelijk vol met ideeën en energie om de Crock-Pot in gebruik te nemen. En waarom ook wachten? Een genieuze ingeving vertelt mij dat we die slowcooker gewoon lekker mee moeten nemen en dan maken we er een BBQ VS CROCK-POT op de camping van!

Stay tuned, we komen hierop terug! 🙂

Mijn gedachtes tijdens het koken

Een avondmaaltijd bereiden kost me ongeveer een half uur. Het eten voorbereiden, wassen, snijden, schillen. Het koken, zorgen dat de aardappels niet een half uur eerder klaar zijn dan de groente en (iets wat regelmatig de mist in gaat) zorgen dat het niet aanbrandt.

Een half uur dus. Een half uur de tijd om te denken waar de heck ik het allemaal voor doe, aangezien er uiteindelijk toch geen hap van gegeten wordt.

Tijd om te denken. En dit is wat er tijdens het koken door mijn hoofd gaat.

moeder kookt

– Ik ben zo klaar met het koken voor mensen die het toch niet naar binnen willen werken. Ongelooflijk dat ik dit minstens de komende 18 jaar nog moet doen.

– Wat zal het commentaar straks weer zijn? ‘Ik heb geen honger!’ ‘Ik lust dit niet!’ ‘Het is te warm!’ ‘Het is te koud’ ‘Het smaakt naar niks!’ ‘Het is te veeeeeel!’

– De hele dag vragen ze ‘wat eten we vanavond?’. Ik kan eigenlijk net zo goed ‘niks’ antwoorden. Dat is namelijk waar het meestal op uitdraait.

– Wat ben ik eigenlijk een ‘evil mom’ dat ik mijn kleintjes geen biologische groente voorschotel. Hoeveel gif en hormonen zullen er wel niet in deze troep zitten? Het kan niet goed voor ze zijn. Ach, what the heck, ze vreten het toch niet.

– *Telefoon gaat* Echt, wie bedenkt het om te bellen tussen 17.00-18.00?

– Nu ik m’n telefoon toch in m’n handen heb, even Facebook, Twitter en Instagram checken.

– F*ck, hoe kan het nou dat het vlees wéér aangebrand is? Gelukkig is het aan één kant, als ik die zwarte verkoolde rand naar onder leg, hebben ze niks door.

– F*ck, daar gaat het brandalarm weer…

– Morgen zet ik een zak brood, een pot pindakaas en een bordje ‘avondeten’ op tafel.

– Hoe verzinnen ze het om telkens te komen vragen om snoep of koek met de mededeling ‘ik heb hongeeeeeer’. Wat denken ze dat ik aan het doen ben? Een rebus oplossen?

– Hoe kan het dat ze zelfs tijdens het gedachteloos tv kijken nóg ruzie kunnen maken met elkaar?

– Nog even volhouden, nog even volhouden. Nog twee uurtjes en dan slapen ze.

– Wat zou het fijn zijn als iedereen straks lekker geniet van het eten en vertelt over wat ze hebben meegemaakt vandaag. Ja, ik fantaseer nog even verder.

– Piepiepiepiep, Piepiepiepiep. Daar gaan we dan…

 ‘Komen jullie eten?… Hallo? KOMEN JULLIE ETEN?’

Afbeelding moeder kookt: Shutterstock