Mamablogger en de privacy van je kind

Kinderen hebben recht op privacy, het staat in de wet en daar kunnen we dus niet omheen. Als ouder beheer jij de privacy van je kind, zeker de eerste paar jaren van zijn leven. Je kunt het een baby niet vragen of jij die ene foto van het eerste hapje op Facebook mag plaatsen. Als ouder bepaal je zelf of je dat wel of niet wilt delen.

Bloggers met kinderen, zogeheten mamabloggers, posten wat vaker dan gemiddeld over hun kind. Dit zijn niet alleen afbeeldingen, maar ook geschreven situaties uit de praktijk. Over het algemeen heel herkenbare situaties voor andere moeders en dus leuk om te lezen. Maar als mamablogger kom je op een gegeven moment op een punt dat je voor een dilemma komt te staan. Althans, zo ervaar ik dat. Ik heb mij nooit zo druk gemaakt om de fotootjes en verhaaltjes van en over mijn kinderen. Ze stonden er immers altijd leuk op en de verhaaltjes waren té leuk om niet te delen. Maar nu mijn kinderen wat groter worden, komt daar ook steeds meer een eigen menig uit. ‘Mama, die foto mag je niet op ‘Voormijnkleintje’ zetten hoor!’ Mijn oudste dochter leest zelfs het één en ander mee en dat maakt mij veel bewuster in het delen van de verhalen, zeker als het over haar persoonlijk gaat. 

Bloggen over je kind

Bloggen over je kind en de privacy van je kind, een nieuw kopje in bloggersland om over na te denken. Hoe gaan andere mamabloggers hiermee om? Ik deed een vragenrondje.

Het doel van Joyfromjoyce is een het delen van haar leven als mama. Ze deelt op haar blog vrij veel over haar kinderen en houdt ze daarbij ook niet anoniem. Een paar dingen zijn uitgesloten, zo deelt ze bijvoorbeeld bewust de voortgang op school en zwemles niet. Niet zozeer omdat het daar niet goed gaat, maar omdat ze dat stukje niet op het internet wil hebben.

Tot het vierde jaar deelt Joyce vrijwel alles, behalve het stukje zindelijk worden en naaktfoto’s van haar kinderen. Haar kinderen volgen het normale lijntje, wat elk kind eigenlijk wel doet en ze ziet daarin dus geen problemen. Soms heeft ze weleens angst voor negatieve reacties, maar als de angst op komt zetten, dan weet ze eigenlijk al dat ze daar niet over moet bloggen en publiceert ze het ook niet. Toch heeft ze één keer negatieve reacties gehad, toen ze schreef over het zijn van een gezin.

Foto’s van je kinderen delen op social media… Wat wel en wat niet?

Op social media kan ze de hele dag wel foto’s van haar kinderen delen, maar dit doe ze natuurlijk niet. Ze deelt allerlei foto’s behalve, naakt, snot, poep en dat soort gênante dingen. Haar kinderen hebben (zover dat kan) inspraak op de foto’s die ze deelt op de blog en social media. Dit doet ze niet altijd, maar nu haar oudste steeds meer een mening krijgt, wil ze ook dat hij deze keuzes zelf mag en kan maken. Dit zal in de toekomst alleen maar meer worden. Samen bekijken ze de afbeeldingen, als hij ze leuk vindt dan deelt Joyce de foto(‘s).

Marlieke deelt Lovethat alles waar ze enthousiast over is en daarnaast vertelt ze over haar gezin en de emigratie naar Zwitserland. Over haar eigen kinderen deelt ze in principe alles, behalve dingen waarvoor haar kinderen zich later kunnen schamen. De strubbelingen in het opvoeden die ze heeft als moeder deelt ze wel.

Bepaalde onderwerpen zijn privé

Haar kinderen houdt ze niet anoniem, tenzij ze een artikel zou schrijven over bijvoorbeeld bedplassen en hoe je daarmee omgaat, dan zou ze haar dochters naam niet noemen en uiteraard geen foto’s plaatsen. Negatieve reacties heeft Marlieke nog niet gehad, naar eigen zeggen doet ze niet spraakmakend genoeg. Angst voor negatieve reactie’s zijn er ook niet, ze heeft namelijk de allerleukste kinderen! Niemand die daar negatief over zou kunnen praten.

Op social media is ze een open boek, maar deelt voornamelijk dingen waar ze van geniet en waar ze trots op is. Een boos of schreeuwend kind deelt ze ook weleens, maar liever laat ze iedereen in de waan dat haar kinderen engeltjes zijn. Eva kiest vaak voor Instagram de foto en zelfs het filter die Marlieke mag delen. De grootsheid van in het internet begrijpt Eva nog niet en dat hoeft nu ook nog niet, aldus Marlieke.

Coole Ouders is een lifestyle blog voor hippe ouders, die iets unieks, handgemaakt en trendy zoeken voor hun kind(eren). Astrid is dus geen persoonlijke mamablogger en deelt vrij weinig over haarzelf en haar gezin. Hier is bewust voor gekozen omdat zij niet willen dat iedereen alles over hen weet.

Geen geschiedenis van de kinderen online

Zij willen als ouders niet nu al een online geschiedenis creëren voor hun kinderen. Ze wil niet al allerlei foto’s van ze hebben gedeeld die ze liever niet op het internet hadden gehad.  Eenmaal op het wereldwijde web, gaat het er niet meer af, aldus Astrid. Ooit mogen ze dit zelf doen. Voor nu zijn haar kinderen dus erg anoniem. Op Instagram en soms op de website staan wel eens foto’s van de kinderen, maar dan onherkenbaar.

Angst voor negatieve reactie’s over de kinderen heeft ze niet, want ze deelt niet veel. Mochten er negatieve reacties komen, dan is dat ook wel weer normaal, vindt Astrid. “In het ‘echte’ leven hebben mensen ook altijd wel op en aanmerkingen over hoe je je kinderen opvoedt, zo is dat online niet anders.”

Van andere mamabloggers krijgt Astrid weleens te horen dat ze graag wat meer persoonlijke artikelen zouden zien. Ondanks dat ze weet dat volgers het ook leuk zouden vinden om meer persoonlijk ‘contact’ te hebben en meer te weten over de persoon achter ‘Coole Ouders’, hebben ze ervoor gekozen zoveel mogelijk privacy te behouden en daar zullen ze ook achter blijven staan.

Inspraak op de inhoud van het blog en op de afbeeldingen die ze deelt hebben haar kinderen niet. Ze zijn ook nog lang niet in staat om daarover te oordelen, vindt Astrid. Zelfs als ze 8 jaar zouden zijn en graag met hun gezicht vol in beeld op een foto zouden willen, dan nog zou ze dat niet toestaan.

Mams at work is een lifestyleblog voor (werkende) moeders, waar redelijk veel persoonlijke blogs gedeeld worden. Maar ook Joyce heeft haar grenzen. Als de info wat ver gaat zoals bijvoorbeeld puberteit perikelen, dan noemt ze geen namen maar heeft ze het in haar blog over haar zoon of dochter. Joyce haar kinderen zijn dus over het algemeen niet anoniem en worden gewoon bij hun naam genoemd.

Ook foto’s (nooit ontbloot) en soms video’s met de kinderen worden op het blog en social media geplaatst, dit gaat wel altijd in overleg met de kinderen. De kinderen kijken mee en als ze het er niet mee eens zijn, worden er nieuwe foto’s gemaakt. Joyce merkt wel dat nu de oudste dichterbij de pubertijd komt, er soms wat lastiger over doet. Maar aan de andere kant beseft hij zich ook dat dit onderdeel is van Joyce haar werk en aangezien hij zelf gek is op Enzoknol, snapt hij ook wel hoe de vork in de steel steekt.

Negatieve reacties

Joyce heeft weleens negatieve reacties gekregen op een blog. Het ging niet zozeer om haar kind maar het was meer een reactie naar Joyce toe. Het blog ging over het retoucheren van littekens bij haar dochter. De negatieve reactie’s heeft haar kijk op bloggen niet veranderd. Joyce is van mening dat je, zonder opzettelijk iemand persoonlijk te kwetsen, mag schrijven hoe jij wil schrijven. Als anderen vinden dat ze wel negatieve, of zelfs bedreigende reacties mogen geven via social media, dan moeten ze dat zelf weten, maar Joyce wil daar niet in meegaan.