Ik ben gek op mijn knullen. Ik ben inmiddels niet anders meer gewend. Al was ik vroeger zelf wel echt een meisje, meisje. Ik speelde met de barby’s en poppen. En ik hou ook echt van allerlei vrouwen dingen: high tea, rosé, shoppen, zingen, bloemen. Soms kijk ik rond en dan denk ik: “Ja, ja een huis vol met testosteron, wat moet ik er nu mee?”
Jongens zijn gewoon anders. Soms maak ik me zorgen over dat ze hardhandig zijn naar elkaar toe. Mijn man zegt dan altijd: “Wij waren vroeger veel erger”. Hij is namelijk expert op dat gebied, want hij komt ook uit een gezin met drie jongens. Mijn schoonmoeder zei altijd: “Met een kinderfeestje zette ik altijd een verkleedkist neer en verder gingen ze de hele middag vechten.” Dat kun je ook het beste doen. Wedstrijdjes met feestjes moet je vooral zien te voorkomen. Want die jongens willen allemaal winnen. Maar het allerbelangrijkste is: “Je moet je vooral niet te druk maken”.
Elke dag moeten ze even buiten uitgelaten worden. Anders wordt mijn huis een gymzaal of zitten ze elkaar teveel op de huid. Ook zo’n dingetje: Nu het heerlijk weer is, willen die jongens van mij direct hun korte broek aan en een shirt “met zonder mouwen”. Afgelopen week was het prachtige weer. Toen ik de slaapkamers in kwam, lagen bij alle drie de kledingkast overhoop. Allemaal zoek naar shirts en korte broeken. Dan hebben ze het te heet en moet alles direct uit.
Echt mooie kleren hoef ik niet aan te schaffen. Het liefst lopen ze in voetbaloutfit en de joggingbroek is tegenwoordig favoriet. Jongens hebben altijd gaten in de knieën. Wanneer ze nieuwe schoenen hebben, zijn ze die weer vergeten uit te trekken als ze in de blubber gaan spelen. En de kaplaarzen staan schoon in de schuur. Die vinden ze namelijk ook niet hip genoeg, zelfs niet voor modder.
De jongste heeft pas ontdekt hoe hij moet boeren. Hij weet dat ik er niet dol op ben, dus laat hij de een na de ander en zegt daarna standaard: “Sorry, deed ik niet per ongeluk.” Dat wist ik inmiddels al. Nu moet ik nog wachten totdat hij het kunstje laat horen aan zijn broers. Want ook al kunnen ze niet altijd met elkaar door een deur. Wat dit soort dingen betreft, kunnen ze elkaar weer aardig vinden.
Jongens houden van wilde spelletjes. We hebben een trampoline in de achtertuin. Het vangnet is daarbij noodzakelijk. Het is namelijk een soort van boksring geworden. Wanneer ik in de tuin kijk, liggen ze vaak gestapeld bovenop elkaar als een hamburgertje. Bloopers vinden ze geweldig om te zien, maar ook om na te spelen. Ik snap nu waar Jackass vandaan komt. Dit laat ik ook zeker niet zien. Want ik weet voor 100% dat ze dat gaan naspelen.
In een boom of klimrek zitten ze altijd op het hoogte punt. Stel wildplassen zo lang mogelijk uit wanneer ze net zindelijk zijn, want anders is geen boom meer veilig. Die kleine van mij beweerd nu ook staand te willen plassen. Onmogelijke opgave, want zijn plassertje komt nog niet over de bril.
Ik waan me in de wereld van de mannen. Helemaal ze begrijpen kan ik natuurlijk nooit. Ik vind het grappig om te zien. Ik voel me soms net als Alice in verwonderland.
Als meiden-moeder is dat ook echt een hele andere wereld, waar ik niets van begrijp 😉
Hier 3 venten in huis (mijn man meegeteld 😀 ) en stiefdochterlief en ikzelf staan soms met open mond naar die 3 vreemde wezens te staren. Ik ga ze nooit begrijpen. Hoe harder het stinkt, hoe luider het klinkt en hoe mottiger het is, hoe liever ze het hebben 😀 En dan zouden vrouwen onbegrijpelijk zijn… 😉