Een verbaasde blik wordt me toegeworpen. “Oh, je spreekt Nederlands?”
“Ja, ik doe een dagje Keukenhof met mijn kinderen”, geef ik als antwoord op de verbaasde blik.
De verbaasde blik verandert naar een enthousiaste blik met de reactie, “Ja waarom ook niet, wat leuk! Welkom in de bus naar de Keukenhof!”
Met kinderen naar de Keukenhof?
Nog voordat we ingecheckt zijn voor onze dagtrip naar de Keukenhof ben ik al twee keer in het Engels aangesproken. Het is ook niet zo gek, want een trip naar de Keukenhof staat hoog op de bucketlist van menig buitenlands toerist. Gek genoeg heb ik zelf nog nooit een bezoek aan de Keukenhof gebracht, laat staan mijn kinderen. En we wonen er notabene vlak naast!
Met de bus naar Keukenhof
Maar daar gaat vandaag verandering in komen. Mijn kinderen en ik stappen in Amsterdam op de bus en vertrekken samen met een handjevol toeristen richting de Keukenhof. De gids, die nog wat verward lijkt te zijn door onze verrassende deelname, vertelt tijdens de 45 minuten durende busreis in het Engels, Duits en voor het eerst ook in het Nederlands over onze Hollandse gewoontes. Best grappig hoe ik in korte tijd leer over mijn eigen volkje. Dat wij Nederlanders gek op koffie zijn, wist ik natuurlijk al. Maar dat de tulp geen oorspronkelijke Hollandse bloem is, is toch wel nieuw voor mij. De tulp komt uit Midden-Azië en is via Turkije naar Nederland gekomen. Ondertussen geloven mijn kinderen de verhalen van de gids wel en kijken niet echt verbaasd op wanneer hij meldt dat we aan de rechterhand Schiphol zien.
De Keukenhof veel meer is dan bloemen
Wanneer we zijn aangekomen bij de Keukenhof begint het enthousiasme zich bij mijn kinderen te uiten. Ook al hebben ze geen idee wat ze kunnen verwachten, behalve ‘bloemen kijken’. Maar dat de Keukenhof veel meer is dan bloemen kijken, merken mijn kinderen snel. Want de speeltuin met kabelbaan is door mijn kinderen al snel gespot. Ook de kinderboerderij slaan we ondanks de regen niet over en zelfs Nijntje waar ze naar eigen zeggen ‘veel te groot voor zijn’, ontvangt een bezoekje van mijn drietal.
Mijn kinderen willen bloemen zien!
Tot mijn, toch wel grote, verbazing vraagt mijn oudste, ‘zullen we nog even naar de bloemen kijken bij Willem Alexander?’. In dit paviljoen worden de tulpen, lelies en andere bloemen op een originele manier tentoongesteld. In ieder geval op een manier die mijn kinderen blijkbaar erg aanspreekt.
Wandelen door het park is door alle kleurrijke bloemen al een feestje op zich. Zelfs door de regen. Maar het labyrint biedt dat laatste beetje uitdaging waar mijn kinderen naar zochten. Ze blijven heen en weer lopen, op zoek naar de uitgang en de extra uitdaging is natuurlijk om eerder dan je broer of zus te zijn.
Maar toen kwam de onoverkomelijke vraag, waarom heet dit eigenlijk de Keukenhof? Gelukkig had ik op de heenweg wel opgelet wat de gids allemaal vertelde. En ik kon mijn kinderen haarfijn uitleggen waar de naam Keukenhof vandaan kwam.
De naam Keukenhof is ontstaan ergens halverwege 1600. De bewoners van slot Teylingen lieten de bedienden het duingebied ingaan voor het plukken van wild, kruiden en bessen welke bestemd waren voor de huishouding ofwel keuken van het slot Teylingen.
Speurtocht door de Keukenhof
Het is een weetje dat ongetwijfeld terugkomt in de speurtocht die kinderen kunnen volgen door het park. Daarnaast leer je tijdens de speurtocht door de Keukenhof ook allerlei weetjes over de tulp. Ook een leuke manier om het park te ontdekken met kinderen.
Na een middagje Keukenhof verzamelen we weer braaf bij de uitgang waar de gids ons opwacht en terug naar Amsterdam brengt. Maar niet voordat we nog langs een aantal typisch Hollandse bollenvelden toeren. Prachtig om te zien rond deze tijd van het jaar en een prima moment om de Keukenhof met mijn kinderen even te evalueren. Conclusie: met de kinderen naar de Keukenhof was héél leuk! (Ook voor de oer-Hollandse gezinnen).