Een aanrecht om thuis te zijn, uhh voorrecht

We willen het altijd graag van elkaar weten. De één blèrt het van de daken, de ander lult er een beetje omheen. ‘Wat doe je nu zoal de hele dag?’ Om de één of andere reden is het belangrijk voor moeders om te weten, wat die andere moeders allemaal op een dag doen. 

Het is alweer bijna zes jaar geleden dat ik stopte met werken voor een werkgever. Een betalende werkgever dan, want die kinderen geven me genoeg werk. Ik vond werken leuk, maar heel veel ambitie had ik ook weer niet. En ik geloof best dat kinderen profiteren van een moeder die meer is dan ‘alleen een moeder’, die het eten kookt en met de wasmand rondstampt. Toch zag ik mezelf niet uitgroeien tot een carrièrevrouw.

Deze jaren thuis gingen niet zonder slag of stoot. Je kent het wel, de tropenjaren en daar kwam nog eens een bij dat mijn kleintjes iets meer zorgen brachten dan een doorsnee kind van 0 tot 4. Achteraf gezien was het maar goed ook dat ik gestopt was met werken. Maar buiten dat het in ons geval erg goed uitkwam, vond ik het ook heerlijk om bij mijn kinderen te zijn, om zelf de hele dag voor ze te zorgen. Een voorrecht.

We zijn nu een aantal jaar verder en ik ben zo’n moeder die er een beetje omheen lult wat ik zoal de hele dag doe. Mijn kinderen zitten vijf dagen, tot 14.00 op school. Waarom vind ik het zo lastig om gewoon te zeggen wat ik doe? Is het omdat ze zelf al invullen dat ik niks doe? Of vul ik dat voor ze in? Ik kan toch gewoon zeggen dat ik aan het werk ben op de moment dat de kinderen er niet zijn. En op de momenten dat ze er wel zijn, overigens ook. Ik krijg een onbestemd en vooral ondergewaardeerd gevoel wanneer ik zo’n vraag krijg. Ik heb niet de neiging om van de daken te schreeuwen wat ik doe en dat ik wat ik doe eigenlijk ook best wel goed doe.

De keuze om thuis te zijn, is niet ieders keuze. En ik ben me er ook zeker van bewust dat niet iedereen die keuze heeft. En daarom prent ik mezelf in dat het een voorrecht is. Een voorrecht dat ondergewaardeerd aanvoelt.

Een voorrecht, niet te verwarren met aanrecht. En wat ik nu zoal de hele dag doe? Wat maakt het uit? Ik doe het in ieder geval goed.

Previous ArticleNext Article

1 Comment

  1. Het voelt voor mij ook als een voorrecht om thuis te mogen zijn tijdens de jongste jaren van mijn kinderen.