Dat iedere moeder weleens faalt in het ouderschap, is waarschijnlijk geen verrassing meer. Blogster Jo deed al eens een boekje open over haar falende ouderschap en vandaag is het mijn beurt. Hoewel haar situatie niet te vergelijken is. Ik bedoel, als ik een alleenstaande moeder met vijf kinderen was, had ik allang ergens onder de grond gelegen. Echt respect voor haar! Maar zelfs met twee kindertjes en een man moet ik zo nu en dan het falende ouderschap aanvaarden. Het ouderschap brengt het beste, maar ook het slechtste in mij naar boven. Gelukkig zijn mijn jongens zeer vergevingsgezind.
1. Mijn oudste stak zijn middelvinger op tijdens een vakantiekiekje. Nu is dat gedeelte niet perse mijn falende ouderschap, maar dat werd het wel toen ik de betreffende foto op Facebook plaatste. We hebben niet zo heel veel foto’s van ons gezinnetje alleen en ik dacht dat het niet zou opvallen… Fail.
2. Ik ‘vergat’ een kinderpartijtje te organiseren, nadat ik beloofd had om een kinderpartijtje te organiseren. Ik hou gewoon niet zo van kinderfeestjes. En nadat we zijn ‘gewone’ verjaardag gevierd hadden, vroeg mijn jongste er ook niet meer om. Waarom zou ik er dan nog over beginnen? Toen hij 4 maanden later naar zijn kinderpartijtje vroeg, voelde ik me toch wel een beetje schuldig.
3. Ik heb vaak (lees: heel vaak) geen zin om te koken. Ik zie het nut er ook niet van als toch niemand er ook maar één hap van neemt. Met als gevolg dat we best vaak (lees: heel vaak) een boterham als avondeten nuttigen. Met een stuk komkommer, dat dan weer wel.
4. De feestmaanden komen er weer aan en dat geeft mij altijd een beetje een paniekerig gevoel. Dit komt waarschijnlijk voort uit het feit dat ik dikwijls vergeten ben om de schoenen (Sinterklaas) te vullen. Resultaat: twee zéér teleurgestelde aka boze koppies naast mijn bed. Stomme Sinterklaas!
5. Één keer, het gebeurde maar één keer! Maar het staat in mijn geheugen gegrift. Ik voelde me zo slecht, dat ik spontaan een hele middag ging spelen met mijn kind, om het goed te maken. Ik zei (hardop) ‘kut kind’ tegen mijn bloedeigen kind.
6. Ik heb de billen van mijn peuter een keer afgeveegd met een Glorix schoonmaakdoekje. Er was even niks anders binnen handbereik.
7. Ik heb mijn oudste weleens naar zijn kamer gestuurd en daarna was ik vergeten dat ik hem naar zijn kamer had gestuurd. De arme dodo zat daar braaf op zijn moeder te wachten.
8. Ik ben weleens mijn kind kwijtgeraakt. Niet even, nee ik was hem minstens een half uur kwijt! Na die ervaring heb ik direct een tuigje aangeschaft, waarop uiteraard vele minachtende blikken volgden.
9. Mijn jongens zijn geen knutseltalenten en dat is ook de reden dat ik vrijwel geen knutselwerken bewaar. Ze zien er gewoon niet uit.
10. Ik heb werkelijk nog nooit ook maar één letter gelezen uit een opvoedboek. De quote ‘die andere moeders doen ook maar wat’ is dan ook op mijn lijf geschreven. Echt, ik doe maar wat. En of dat onder het kopje ‘falend ouderschap’ valt, mag je zelf bepalen.
Afbeelding: HBRH/Shutterstock