Het meest grappige en wellicht ook het meest irritante wat je als moeder kan overkomen, is dat iemand zonder kinderen zijn of haar visie over het ouderschap geeft. Dat is gieren van het lachen en krijsen van het huilen tegelijk. Maar eerlijk is eerlijk, ik had voordat ik aan kinderen begon zelf ook een visie betreft het ouderschap. Hoe het ouderschap zou moeten zijn en hoe je dat allemaal zelf in de hand hebt. Nou, die illusie viel bij de bevalling al uit elkaar.
Visie versus realiteit
De bevalling
Visie: een bevalling waarbij ik de pijn zelf onder controle kan hebben, door rustig te blijven en op mijn ademhaling te letten. En wanneer het hoofdje staat, zal ik de persweeën wegpuffen, zodat uitscheuren minimaal zal zijn.
Realiteit: de pijn is niet te doen. GEEF ME EEN VERDOVING. SPUIT MIJ DESNOODS PLAT! Het hoofdje staat? Lekker belangrijk! Ik sta in fik! Eruit met dat kind en wel nu meteen, al scheur ik tot mijn navel open.
Slapen
Visie voor het kind: na een week bij papa en mama is het hoog tijd voor een baby om in zijn eigen bedje, op zijn eigen kamer te slapen. Als het kindje moeite heeft met in slaap komen, heeft het slaaptraining nodig.
Realiteit: als het maar slaapt, kan het mij niet schelen waar.
Visie voor de ouder: voldoende slaap is heel belangrijk. Essentieel zelfs om als ouder goed te kunnen functioneren. Dus grijp je elke mogelijkheid aan om tot rust te komen. Wanneer de baby slaapt, slaap jij ook.
Realiteit: functioneren doe je op koffie en overlevingsdrang. Een eventuele powernap vindt plaats op een berg vuile was.
Speelgoed
Visie: het kind speelt alleen met natuurlijk speelgoed zonder schreeuwende kleuren en aftandse geluiden. Alleen Mozart en Beethoven komen erin.
Realiteit: al je natuurlijke blokken liggen te schimmelen onder de bank. Je kind heeft alleen oog voor de Zoef Zoef Dieren van VTech en oor voor alle takke geluidjes die uit dat soort dingen komen.
Schermtijd
Visie: geen scherm voor jouw kind de eerste vier jaar. En al helemaal geen YouTube. Kom op ouders, doe wat aan je slappe ouderschap! Ga iets doen met je kind in plaats van het wezenloos naar een scherm te laten kijken.
Realiteit: geen politieman, geen brandweer en ook geen piloot. Nee, nog voor zijn vierde verjaardag wil je kind later ‘vlogger’ worden.
Een verslonsde moeke
Visie: no way dat jij het laat gebeuren! Jij wordt geen verslonsde moeke in een joggingbroek waar de gaten in springen. Elk seizoen blijf jij lekker voor jezelf shoppen zodat je er lekker hip bij blijft lopen.
Realiteit: wanneer je baby 1 jaar geworden is, besluit je dat het echt eens hoog tijd wordt om je zwangerschapsbroeken (die nog steeds lekker zitten) in de fik te steken.
Creativiteit
Visie: als er iets gestimuleerd moet worden in de eerste levensjaren van een kind, dan is het wel creativiteit. Knutselen behoort tot één van de dagelijkse activiteiten. Pinterest wordt je nieuwe verslaving!
Realiteit: je kan wel janken wanneer je kind vraagt om te mogen verven. NEE! Niet weer al die verf en glitterzooi over je tafel. De glitters van afgelopen kerst en het jaar ervoor dwarrelen nog steeds boven je plinten.
Geschiedenis zal zich niet herhalen
Visie: de fouten die je eigen ouders gemaakt hebben, zul jij niet maken! Jij gaat écht luisteren naar je kind, je kind heeft namelijk ook een eigen ik met een eigen mening.
Realiteit: opa en oma lachen zich rot! Karma is hier mensen, wat hebben ze lang moeten wachten op dit moment. En je klinkt exact hetzelfde als je eigen ouders, tot vervelends aan toe.
Driftbuien
Visie: driftbuien komen voort uit ongenoegen. Een kind wil iets duidelijk maken en voelt zich niet gehoord. Als ouder moet je op een juiste manier reageren, ander raakt je kind beschadigd. Geef het de ruimte voor ontplooiing en zelfontdekking. Begeleid een driftbui, in plaats van direct af te straffen. Motto: ‘Kalmte zal u redden.’
Realiteit: driftbuien komen voort uit een verwend kreng! Je kind krijgt zijn zin weer eens niet en pleurt zichzelf direct naar de grond, ook al is het midden in de supermarkt. Als ouder kun je je alleen nog maar kapot schamen. Het is nu, óf je kind negeren óf flink op z’n lazer geven. Motto: ‘Alleen wijn zal u nu nog redden.’
Afbeelding moeder met baby: Minnikova Mariia/shutterstock