Preuts
Oké, ik ben wel een beetje preuts! Niet, ik-wring-me-in-alle-bochten preuts, maar als ik mezelf niet in evakostuum hoef te tonen ben ik gewoon net iets meer op m’n gemak.
Natuurlijk doe ik niet moeilijk over een dagje sauna, maar ik geniet gewoon een ietsepietsie beetje meer als het toevallig badkledingdag is. Al is het maar dat mijn enorme door zwaartekracht uitgelubberde theezakjes dan netjes op z’n plek zitten en niet tijdens het lopen tegen elkaar aanklotsen.
Maar thuis heb ik er iets minder moeite mee… terwijl mijn achterburen zo de kamer in kunnen kijken, ga ik niet eerst de gordijnen dichtdoen als ik ’s ochtends iets uit de kamer wil pakken.
En hoewel mijn kleintjes netjes pyjama’s aan hebben, heb ik zelf als tiener besloten dat ik dat ondingen vind. Een “slaap” onderbroekje is voldoende.
En mijn kleintjes hebben er ook nooit een probleem van gemaakt, want die hebben ook alles gezien toen ze melk kregen. Zo zei mijn oudste laatst toen we naar bed gingen: Mama, jij hoeft geen pyjama aan want jij slaapt altijd met je blote billen. Ja, dat klopt schat… bijna!
Logés
En toen… toen kwam er een vriendje logeren! En ja, wat doe je dan? Moet ik nu ineens een pyjama aan, of trek ik snel mijn badjas aan als er iets is? En doe je de deur nu ineens dicht met douchen? Krijg ik nu ook ineens meer publiek als ik een bruine slang zit te draaien?
Wat een dilemma’s die mij ineens tegemoet kwamen. Ik ben er even onrustig van geweest.
Als ze klein zijn, maakt het allemaal niet zo veel uit, maar als ze straks ouder worden en vriendjes / vriendinnetjes meenemen wordt het allemaal zoveel ingewikkelder.
Voor nu heb ik besloten een “slaap” topje (uit tijden van de borstvoeding) aan te doen en mijn standaard “slaap” broekje. Zodat ik in ieder geval niet met klotsende borsten midden in de nacht een kind met heimwee hoef te troosten. De rest zie ik wel… meer of minder publiek tijdens het poepen maakt ook niet meer uit, blijft in z’n algemeen ongemakkelijk!
Toekomst
En later… tsja, dat is voor later!